مفردات شاه نعمت‌الله ولی

1 چو خسرو از لب شیرین نمی ‌برد کامی قیاس کن که به فرهاد کوه کن چه رسد

1 قطره‌ای بود باز بحری شد خانه‌ ای بود باز شهری شد

1 مخلصانه به صدق بی ‌اکراه خوش بگو لا اله الا اللّه

1 شمامه با شمایل راز می ‌گفت حدیث عاشقی را باز می گفت

1 نان گندم نزد آدم خوش بود گر چه جو نزد خران خوشتر است

1 در سمرقند مانده ای تا چند خوش روان شو چو عارفان تا چند

1 ترازو گر نداری تو ، تو را زوره زند هر کس کسی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد

1 هر چه باشند ما همان باشیم هر چه پاشند ما همان پاشیم

1 در فضای وجود و اوج شهود شاهبازم همی کند پرواز

1 قول حسینی شنو راه مخالف مرو راست برو تا حجاز خصم عراقی مشو