گرد اندوه من از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 205
1. گرد اندوه من نمی گردم
بر من اندوه گرد می گردد
گرد بر گرد عاشقان از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 206
1. گرد بر گرد عاشقان می گرد
گر ما دایماً روان می گرد
گفتم که به نقل از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 207
1. گفتم که به نقل نار بهتر یا به
سیب ذقنش گفت که شفتالو به
گفتند گلابست از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 208
1. گفتند گلابست بدیدیم گل آب است
هر چند گل آب است تو می گو که گلابست
گوهر ار جویی از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 209
1. گوهر ار جویی بیا دریا طلب
آن چنان درّی بیا از ما طلب
لاجرم تا ز عشق از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 210
1. لاجرم تا ز عشق آگاهم
عین معشوق نعمت‌اللّهم
لب دلبر خوش از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 211
1. لب دلبر خوش است بوسیدن
خوش بود گر به ذوق دریابی
لیس فیه الدار از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 212
1. لیس فیه الدار غیره دیار
سخنی گفته ام چو آب زلال
ما بین دو عین از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 213
1. ما بین دو عین راست از نون تا میم
بینی الفی کشیده بر صفحهٔ سیم
ما را به وجود از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 214
1. ما را به وجود خود نباشد بودی
گر زان که به ما بدی کجا می بودی
ما همه ذره ایم از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 215
1. ما همه ذره ایم و او خورشید
ما چو جامیم و حضرتش جمشید
ما و ساقی نشسته از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 216
1. ما و ساقی نشسته مست خراب
خیز اگر عاشقی بیا دریاب