مفردات شاه نعمت‌الله ولی

1 دلم آئینهٔ حق است از حق می ‌نماید جمال حق با حق

1 دهن و چشم و لبت هر سه به هم خوب افتاد راستی خوبی تو جمله به وجه افتاده است

1 دیدهٔ ما چو نور او بیند هر چه بیند همه نکو بیند

1 ذاتی و چه ذات ، ذات موصوف من است شک نیست که این ظهور موقوف من است

1 ذر‌ه‌ای نیست که خورشید در او پیدا نیست قطره‌ای نیست درین بحر که او با ما نیست

1 راز با کاغذ و با خامه نمی ‌یارم گفت به دو روی و دو زبان راز نگوید عارف

1 رب الارباب رب این مربوب است در مذهب ما محب و هم محبوب است

1 رب و مربوب خویش می ‌جوید نعمت‌اللّه سخن چنین گوید

1 رحمی به دلم کن ای برادر عود دل من ز خود روا بگذر

1 رندی که حریف ماست دایم افتاده مدام در شراب است