در گلستان این از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 121
1. در گلستان این چنین خوش رسته‌ای
وانگهی در بزم او گلدسته‌ای
در محبت ودود از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 122
1. در محبت ودود باید بود
حضرت مصطفا چنین فرمود
در مظاهر آنچنان از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 123
1. در مظاهر آنچنان پیدا نمود
در همه آئینه‌ای ما را نمود
در هر چه نظر از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 124
1. در هر چه نظر کنم توئی در نظرم
وین طرفه که از تو من تو را می نگرم
در هوای مجلسش از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 125
1. در هوای مجلسش چندان بگریم همچو شمع
کآب چشمم نرم گرداند دل چون آهنش
در وحدت اگر از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 126
1. در وحدت اگر کثرت ما محو شود
دریا ماند نه موج ماند نه حباب
در وصف و کمال از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 127
1. در وصف و کمال قدر او گفت
لولاک لما خلقت الا فلاک
دل حاضر دار از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 128
1. دل حاضر دار با خدایت
تا فیض بیابی از عنایت
دل مغرب نور از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 129
1. دل مغرب نور ماه شاهی است
دل مشرق مهر صبحگاهی است
دل نرم و کف بخشنده از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 130
1. دل نرم و کف بخشنده آن گاه
دگر گفتار خوب و روی خرم
دلم آئینهٔ از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 131
1. دلم آئینهٔ حق است از حق
می نماید جمال حق با حق
دهن و چشم و لبت از شاه نعمت‌الله ولی مفردات 132
1. دهن و چشم و لبت هر سه به هم خوب افتاد
راستی خوبی تو جمله به وجه افتاده است