مطلوب خود است از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 97
1. مطلوب خود است و طالب خود
چه جای خیال نیک یا بد
صوفی باصفا از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 98
1. صوفی باصفا وفا دارد
لاجرم از وفا صفا دارد
هر که او با یزید از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 99
1. هر که او با یزید یاری کرد
هر چه کرد او خلاف یاری کرد
آتش غیرتش از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 100
1. آتش غیرتش برافروزد
غیر خود را به یک نفس سوزد
هر که او از از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 101
1. هر که او از خدای ما ترسد
از من و تو بگو کجا ترسد
عقل علمش به از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 102
1. عقل علمش به ذات او نرسد
ور تو گویی رسد نگو نرسد
ماضی و مستقبلت از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 103
1. ماضی و مستقبلت گر حال شد
دی و فردا سر به سر پامال شد
ابر خوش دامنی از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 104
1. ابر خوش دامنی به ما افشاند
بر سر کوه برف را بنشاند
عاقلی کی به از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 105
1. عاقلی کی به عاشقان ماند
آن سر کل کجا نهان ماند
عاقلان گر از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 106
1. عاقلان گر چه بسی در سفته اند
در همه بابی سخنها گفته اند
مرغ زیرک بین از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 107
1. مرغ زیرک بین که یاهو می‌زند
روز و شب با او و کو کو می زند
عقل نفی ما از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 108
1. عقل نفی ما سوی اللّه می کند
عشق ما اثبات اللّه می کند