یک هویت اول و آخر بود از نعمتالله ولی دوبیتی 121
1. یک هویت اول و آخر بود
آن حقیقت باطن و ظاهر بود
جمله آئینه یک حدید بود از نعمتالله ولی دوبیتی 122
1. جمله آئینه یک حدید بود
خواه عتیق است و خواه جدید است
نفس ناقص بخیل خواهد بود از نعمتالله ولی دوبیتی 123
1. نفس ناقص بخیل خواهد بود
در سخاوت دخیل خواهد بود
همه عامل یکی بود موجود از نعمتالله ولی دوبیتی 124
1. همه عامل یکی بود موجود
در همه می نماید آن مقصود
هر چه بوده است و هر چه خواهد بود از نعمتالله ولی دوبیتی 125
1. هر چه بوده است و هر چه خواهد بود
به همه کس خدا عطا فرمود
هر چه در غیب و در شهادت بود از نعمتالله ولی دوبیتی 126
1. هر چه در غیب و در شهادت بود
همه ایثار بندگان فرمود
حق تعالی دری به ما بگشود از نعمتالله ولی دوبیتی 127
1. حق تعالی دری به ما بگشود
نقد آن گنج را به ما بنمود
نور دین این سخن چنین فرمود از نعمتالله ولی دوبیتی 128
1. نور دین این سخن چنین فرمود
نعمتاللّه را به ما بنمود
در هزاران یکی چو بنماید از نعمتالله ولی دوبیتی 129
1. در هزاران یکی چو بنماید
در هزاران یکی پدید آمد
در عین تو او چو خود نماید از نعمتالله ولی دوبیتی 130
1. در عین تو او چو خود نماید
حالی به صفات تو بر آید
به هر صورت که ما را رو نماید از نعمتالله ولی دوبیتی 131
1. به هر صورت که ما را رو نماید
ببین تا نور چشمت را فزاید
در جملهٔ مرتبه بر آید از نعمتالله ولی دوبیتی 132
1. در جملهٔ مرتبه بر آید
در مرتبه ها همه نماید