در جمله مرتبه از شاه نعمتالله ولی دوبیتی 145
1. در جمله مرتبه برآید
در مرتبه ها همه نماید
...
1. در جمله مرتبه برآید
در مرتبه ها همه نماید
...
1. در عین تو او نکو نماید
عالی به صفات تو نماید
...
1. هر چه در غیب و در شهادت بود
همه ایثار بندگان فرمود
...
1. به هر صورت که ما را رو نماید
ببین تا نور چشمت را فزاید
...
1. هر بلا کز حضرتش ما را بود
خوش بلائی از چنان والا بود
...
1. ناظر و منظور آنجا کی بود
بود و هم نابود آنجا کی بود
...
1. یک هویت اول و آخر بود
آن حقیقت باطن و ظاهر بود
...
1. گوهر دُر یتیم از ما بجو
زان که عین ما از این دریا بود
...
1. بر علم قدر عظیم بود
خوش بزرگی که او علیم بود
...
1. هرکه او از خدای ناترسد
از من و تو دگر کجا ترسد
...
1. عقل و علمش به ذات او نرسد
ور تو گوئی رسد مگو نرسد
...
1. صوفی با صفا وفا دارد
لاجرم از وفا صفا دارد
...