در جمله مرتبه از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 145
1. در جمله مرتبه برآید
در مرتبه ها همه نماید
در عین تو او از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 146
1. در عین تو او نکو نماید
عالی به صفات تو نماید
هر چه در غیب از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 147
1. هر چه در غیب و در شهادت بود
همه ایثار بندگان فرمود
به هر صورت از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 148
1. به هر صورت که ما را رو نماید
ببین تا نور چشمت را فزاید
هر بلا کز حضرتش از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 149
1. هر بلا کز حضرتش ما را بود
خوش بلائی از چنان والا بود
ناظر و منظور از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 150
1. ناظر و منظور آنجا کی بود
بود و هم نابود آنجا کی بود
یک هویت اول از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 151
1. یک هویت اول و آخر بود
آن حقیقت باطن و ظاهر بود
گوهر دُر یتیم از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 152
1. گوهر دُر یتیم از ما بجو
زان که عین ما از این دریا بود
بر علم قدر از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 153
1. بر علم قدر عظیم بود
خوش بزرگی که او علیم بود
هرکه او از از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 154
1. هرکه او از خدای ناترسد
از من و تو دگر کجا ترسد
عقل و علمش از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 155
1. عقل و علمش به ذات او نرسد
ور تو گوئی رسد مگو نرسد
صوفی با صفا از شاه نعمت‌الله ولی دوبیتی 156
1. صوفی با صفا وفا دارد
لاجرم از وفا صفا دارد