دوبیتی‌ها شاه نعمت‌الله ولی

1 نور او را به نور او بیند هر چه بیند همه نکو بیند

2 هم از او گوید و از او شنود نه چو احول یکی به دو بیند

1 خلق و حق را به همدگر بیند آفتاب است و در قمر بیند

2 نور حق را به نور حق نگرد نور خود را به نور خود بیند

1 نتواند که گوشه بگزیند یا به کنج خراب بنشیند

2 چه کند خلوتی چو در همه شبی نور محبوب خویش می‌بیند

1 همه عالم ز حضرتش موجود این چنین بوده است و خواهد بود

2 هر چه خواهی چو ما ازو می‌ خواه تا بیابی ز حضرتش مقصود

1 بسط او از بسط آن سلطان بود در میان اهل دل چون جان بود

2 از نسیم لطف او گلزار ما همچو غنچه دایماً خندان بود

1 هر بلا کز حضرتش ما را بود آن بلا نبود که آن آلا بود

2 هر بلا کاید از او نبود بلا خوش بلائی از چنان بالا بود

1 کون جامع جامع اسما بود عین اول عین جد ما بود

2 گوهر درّ یتیم از ما بجو زان که عین ما ازین دریا بود

1 سرّ علم قدر عظیم بود خوش بزرگی که او علیم بود

2 حکم حاکم به قدر استعداد بود ار حاکم حکیم بود

1 مشهد آل مشهد روضهٔ رضوان بود این چنین خوش مشهدی در خطهٔ ماهان بود

2 نعمت‌اللّه را زیارت کن که تا یابی مراد زان که قبرش قبلهٔ حاجات انس و جان بود

1 ناظر و منظور آنجا کی بود بود و هم نابود آنجا کی بود

2 هفت دریا غرقه اند در بحر او بلکه اسم و رسم و دریا کی بود