خوش بگو اللّه و اسم ذات بین از نعمتالله ولی دوبیتی 229
1. خوش بگو اللّه و اسم ذات بین
معنیش در صورت و آیات بین
ذکر حق می گو و در خلوت نشین از نعمتالله ولی دوبیتی 230
1. ذکر حق می گو و در خلوت نشین
باش فارغ از چنان و از چنین
خنک چشمی که بیند حضرت او از نعمتالله ولی دوبیتی 231
1. خنک چشمی که بیند حضرت او
قراری یافته از قربت او
جامی است جهان نما دل تو از نعمتالله ولی دوبیتی 232
1. جامی است جهان نما دل تو
افتاده به دست ما دل تو
دنیی دون دنی از دون مجو از نعمتالله ولی دوبیتی 233
1. دنیی دون دنی از دون مجو
چون رها کن غیر آن بی چون مجو
تا تونشوی یگانهٔ او از نعمتالله ولی دوبیتی 234
1. تا تونشوی یگانهٔ او
هرگز نشود یگانه آن دو
مخبر چو نمانده است خبر کو از نعمتالله ولی دوبیتی 235
1. مخبر چو نمانده است خبر کو
مؤثر چو نمانده است اثر کو
مصصفا فرمود بقوا او تقوا از نعمتالله ولی دوبیتی 236
1. مصصفا فرمود بقوا او تقوا
باش یک رنگ از دو رنگی فاتقوا
مقدم بر همه اسما است الله از نعمتالله ولی دوبیتی 237
1. مقدم بر همه اسما است الله
چنین گفتیم با یاران آگاه
مظهر کامل است عبدالله از نعمتالله ولی دوبیتی 238
1. مظهر کامل است عبدالله
بر همه شامل است عبدالله
نعمت الله به عشق حضرت شاه از نعمتالله ولی دوبیتی 239
1. نعمت الله به عشق حضرت شاه
خوش به ماهان نشسته همچون ماه
اسم اعظم او به ما آموخته از نعمتالله ولی دوبیتی 240
1. اسم اعظم او به ما آموخته
شمع ما از نور او افروخته