شبخیز که راز او نگوید با او از نعمت‌الله ولی رباعی 277
1. شبخیز که راز او نگوید با او
شب خیزی او سهل بود ای نیکو
بگذر ز حدوث و قدم هیچ مگو از نعمت‌الله ولی رباعی 278
1. بگذر ز حدوث و قدم هیچ مگو
بگذار وجود وز عدم هیچ مگو
یا رب دانی که من بگاه و بیگاه از نعمت‌الله ولی رباعی 279
1. یا رب دانی که من بگاه و بیگاه
جز در تو نکردم ز چپ و راست نگاه
یارم ز سر ناز نقابی بسته از نعمت‌الله ولی رباعی 280
1. یارم ز سر ناز نقابی بسته
بگشوده و زلف و خوش حجابی بسته
در کتم عدم عقل خیالی بسته از نعمت‌الله ولی رباعی 281
1. در کتم عدم عقل خیالی بسته
در پردهٔ آن خیال خوش بنشسته
رند است کسی که از خودی وارسته از نعمت‌الله ولی رباعی 282
1. رند است کسی که از خودی وارسته
پیوسته یگانه با یکی پیوسته
ای در طلب گره گشایی مرده از نعمت‌الله ولی رباعی 283
1. ای در طلب گره گشایی مرده
در وصل فتاده وز جدایی مرده
ای هست همه ز هست تو هست شده از نعمت‌الله ولی رباعی 284
1. ای هست همه ز هست تو هست شده
وی هر دو جهان از می تو مست شده
ساقی می خمخانه به ما پیموده از نعمت‌الله ولی رباعی 285
1. ساقی می خمخانه به ما پیموده
در هر جامی می دگر بنموده
دیدم صنمی جام میی نوشیده از نعمت‌الله ولی رباعی 286
1. دیدم صنمی جام میی نوشیده
از نقش خیال جامه ای پوشیده
موجود به واجب الوجودیم همه از نعمت‌الله ولی رباعی 287
1. موجود به واجب الوجودیم همه
هستیم ولی هیچ نبودیم همه
در هر دو جهان غیر یکی باشد نه از نعمت‌الله ولی رباعی 288
1. در هر دو جهان غیر یکی باشد نه
در بودن آن یکی شکی باشد نه