حمام شدم به گوشه از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 229
1. حمام شدم به گوشه ای بنشستم
با خدمت دلاک بسی پیوستم
رفتم به خرابات از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 230
1. رفتم به خرابات و خراب افتادم
توبه بشکستم به شراب افتادم
بر خاک درش مست از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 231
1. بر خاک درش مست و خراب افتادم
همسایهٔ او در آفتاب افتادم
با شمع رخش دمی از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 232
1. با شمع رخش دمی چو دمساز شدم
پروانهٔ مستمند جانباز شدم
در کوی خرابات از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 233
1. در کوی خرابات حضوری دارم
سرمستم و از عشق سروری دارم
گویی که توکل از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 234
1. گویی که توکل و رضایی دارم
تسلیم و ریاضت و صفایی دارم
هر آینه ای که از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 235
1. هر آینه ای که آید اندر نظرم
تمثال جمال روی او می نگرم
تا جان دارم به از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 236
1. تا جان دارم به می خوری می کوشم
در کوی مغان مدام می می نوشم
تا جان باشد به از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 237
1. تا جان باشد به می خوری می کوشم
خوش آب حیاتی است روان می نوشم
گفتم چه کنم که از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 238
1. گفتم چه کنم که می گو چه کنم
گفتم جویم گفت که می جو چه کنم
هر گه که دل از از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 239
1. هر گه که دل از خلق جدا می بینم
احوال وجود با نوا می بینم
در خلوت دل یار از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 240
1. در خلوت دل یار نهان می بینم
پیداست به علم او روان می بینم