حمام شدم به گوشه ای بنشستم از نعمت‌الله ولی رباعی 229
1. حمام شدم به گوشه ای بنشستم
با خدمت دلاک بسی پیوستم
رفتم به خرابات و خراب افتادم از نعمت‌الله ولی رباعی 230
1. رفتم به خرابات و خراب افتادم
توبه بشکستم به شراب افتادم
بر خاک درش مست و خراب افتادم از نعمت‌الله ولی رباعی 231
1. بر خاک درش مست و خراب افتادم
همسایهٔ او در آفتاب افتادم
با شمع رخش دمی چو دمساز شدم از نعمت‌الله ولی رباعی 232
1. با شمع رخش دمی چو دمساز شدم
پروانهٔ مستمند جانباز شدم
در کوی خرابات حضوری دارم از نعمت‌الله ولی رباعی 233
1. در کوی خرابات حضوری دارم
سرمستم و از عشق سروری دارم
گویی که توکل و رضایی دارم از نعمت‌الله ولی رباعی 234
1. گویی که توکل و رضایی دارم
تسلیم و ریاضت و صفایی دارم
هر آینه ای که آید اندر نظرم از نعمت‌الله ولی رباعی 235
1. هر آینه ای که آید اندر نظرم
تمثال جمال روی او می نگرم
تا جان دارم به می خوری می کوشم از نعمت‌الله ولی رباعی 236
1. تا جان دارم به می خوری می کوشم
در کوی مغان مدام می می نوشم
تا جان باشد به می خوری می کوشم از نعمت‌الله ولی رباعی 237
1. تا جان باشد به می خوری می کوشم
خوش آب حیاتی است روان می نوشم
گفتم چه کنم که می گو چه کنم از نعمت‌الله ولی رباعی 238
1. گفتم چه کنم که می گو چه کنم
گفتم جویم گفت که می جو چه کنم
هر گه که دل از خلق جدا می بینم از نعمت‌الله ولی رباعی 239
1. هر گه که دل از خلق جدا می بینم
احوال وجود با نوا می بینم
در خلوت دل یار نهان می بینم از نعمت‌الله ولی رباعی 240
1. در خلوت دل یار نهان می بینم
پیداست به علم او روان می بینم