ما زنگ ز آینه زدودیم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1146
1. ما زنگ ز آینه زدودیم
در آینه روی خود نمودیم
ما ز می شوق او عاشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1147
1. ما ز می شوق او عاشق و مست آمدیم
بر سر کوی مغان باده پرست آمدیم
مستانه ملک صورت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1148
1. مستانه ملک صورت و معنی به هم زدیم
رندانه در قدم قدمی از عدم زدیم
با خراباتئی در از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1149
1. با خراباتئی در افتادیم
در خرابات با سر افتادیم
میخانهٔ ذوق درگشادیم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1150
1. میخانهٔ ذوق درگشادیم
مستانه صلای عام دادیم
ما آینه در نمد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1151
1. ما آینه در نمد کشیدیم
دامن ز خودی خود کشیدیم
بیا تا با تو ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1152
1. بیا تا با تو ما همباز گردیم
به شهر خویشتن هم باز گردیم
هر آن نقشی که بر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1153
1. هر آن نقشی که بر دیده کشیدیم
به جز نور جمال او ندیدیم
تا مجرد از دل و از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1154
1. تا مجرد از دل و از جان شدیم
همنشین و همدم جانان شدیم
هر چه داریم ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1155
1. هر چه داریم ما از او داریم
لاجرم جمله را نکو داریم
هرچه داریم از از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1156
1. هرچه داریم از خدا داریم
از خدایست هرچه ما داریم
عشق او در میان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1157
1. عشق او در میان جان داریم
لذت عمر جاودان داریم