ما زنگ ز آینه زدودیم از نعمت‌الله ولی غزل 1146
1. ما زنگ ز آینه زدودیم
در آینه روی خود نمودیم
ما ز می شوق او عاشق و مست آمدیم از نعمت‌الله ولی غزل 1147
1. ما ز می شوق او عاشق و مست آمدیم
بر سر کوی مغان باده پرست آمدیم
مستانه ملک صورت و معنی به هم زدیم از نعمت‌الله ولی غزل 1148
1. مستانه ملک صورت و معنی به هم زدیم
رندانه در قدم قدمی از عدم زدیم
با خراباتئی در افتادیم از نعمت‌الله ولی غزل 1149
1. با خراباتئی در افتادیم
در خرابات با سر افتادیم
میخانهٔ ذوق درگشادیم از نعمت‌الله ولی غزل 1150
1. میخانهٔ ذوق درگشادیم
مستانه صلای عام دادیم
ما آینه در نمد کشیدیم از نعمت‌الله ولی غزل 1151
1. ما آینه در نمد کشیدیم
دامن ز خودی خود کشیدیم
بیا تا با تو ما همباز گردیم از نعمت‌الله ولی غزل 1152
1. بیا تا با تو ما همباز گردیم
به شهر خویشتن هم باز گردیم
هر آن نقشی که بر دیده کشیدیم از نعمت‌الله ولی غزل 1153
1. هر آن نقشی که بر دیده کشیدیم
به جز نور جمال او ندیدیم
تا مجرد از دل و از جان شدیم از نعمت‌الله ولی غزل 1154
1. تا مجرد از دل و از جان شدیم
همنشین و همدم جانان شدیم
هر چه داریم ما از او داریم از نعمت‌الله ولی غزل 1155
1. هر چه داریم ما از او داریم
لاجرم جمله را نکو داریم
هرچه داریم از خدا داریم از نعمت‌الله ولی غزل 1156
1. هرچه داریم از خدا داریم
از خدایست هرچه ما داریم
عشق او در میان جان داریم از نعمت‌الله ولی غزل 1157
1. عشق او در میان جان داریم
لذت عمر جاودان داریم