شکر گویم که توبه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1075
1. شکر گویم که توبه بشکستم
وز غم ننگ و نام وارستم
در خرابات عشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1076
1. در خرابات عشق سرمستم
از ازل بود تا ابد هستم
مدتی در به در به از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1077
1. مدتی در به در به جان گشتم
گرد میخانهٔ جهان گشتم
ز نور روی او تابنده از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1078
1. ز نور روی او تابنده گشتم
امیر و سیدم تابنده گشتم
آتش عشقش خوشی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1079
1. آتش عشقش خوشی افروختم
نام و ننگ و نیک و بد را سوختم
مست می ملامتم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1080
1. مست می ملامتم نیست سر سلامتم
نیست سر سلامتم مست می ملامتم
من رند خراباتم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1081
1. من رند خراباتم ایمن ز کراماتم
در گوشهٔ میخانه دائم به مناجاتم
من به خدا که از از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1082
1. من به خدا که از خدا غیر خدا نمی خوهم
درد دلم دوا بود از تو دوا نمی خوهم
بگذر ز وجود و ز از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1083
1. بگذر ز وجود و ز عدم هم
بگذر ز حدوث وز قدم هم
غیر او با او نگنجد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1084
1. غیر او با او نگنجد در دلم
مشکل این حل و حل مشکلم
آفتابست و سایه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1085
1. آفتابست و سایه بان عالم
به مثل او چنین چنان عالم
گدای عشقم و سلطان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1086
1. گدای عشقم و سلطان عالم
غلام خاتم و خاقان عالم