شکر گویم که توبه بشکستم از نعمت‌الله ولی غزل 1075
1. شکر گویم که توبه بشکستم
وز غم ننگ و نام وارستم
در خرابات عشق سرمستم از نعمت‌الله ولی غزل 1076
1. در خرابات عشق سرمستم
از ازل بود تا ابد هستم
مدتی در به در به جان گشتم از نعمت‌الله ولی غزل 1077
1. مدتی در به در به جان گشتم
گرد میخانهٔ جهان گشتم
ز نور روی او تابنده گشتم از نعمت‌الله ولی غزل 1078
1. ز نور روی او تابنده گشتم
امیر و سیدم تابنده گشتم
آتش عشقش خوشی افروختم از نعمت‌الله ولی غزل 1079
1. آتش عشقش خوشی افروختم
نام و ننگ و نیک و بد را سوختم
مست می ملامتم نیست سر سلامتم از نعمت‌الله ولی غزل 1080
1. مست می ملامتم نیست سر سلامتم
نیست سر سلامتم مست می ملامتم
من رند خراباتم ایمن ز کراماتم از نعمت‌الله ولی غزل 1081
1. من رند خراباتم ایمن ز کراماتم
در گوشهٔ میخانه دائم به مناجاتم
من به خدا که از خدا غیر خدا نمی خوهم از نعمت‌الله ولی غزل 1082
1. من به خدا که از خدا غیر خدا نمی خوهم
درد دلم دوا بود از تو دوا نمی خوهم
بگذر ز وجود و ز عدم هم از نعمت‌الله ولی غزل 1083
1. بگذر ز وجود و ز عدم هم
بگذر ز حدوث وز قدم هم
غیر او با او نگنجد در دلم از نعمت‌الله ولی غزل 1084
1. غیر او با او نگنجد در دلم
مشکل این حل و حل مشکلم
آفتابست و سایه بان عالم از نعمت‌الله ولی غزل 1085
1. آفتابست و سایه بان عالم
به مثل او چنین چنان عالم
گدای عشقم و سلطان عالم از نعمت‌الله ولی غزل 1086
1. گدای عشقم و سلطان عالم
غلام خاتم و خاقان عالم