چهار حضرت در یکی حضرت نگر از نعمت‌الله ولی غزل 824
1. چهار حضرت در یکی حضرت نگر
نعمت الله بین و آن نعمت نگر
مظهر و مهر به همدیگر نگر از نعمت‌الله ولی غزل 825
1. مظهر و مهر به همدیگر نگر
مظهری ظاهر درین مظهر نگر
هرچه می بینی به او می نگر از نعمت‌الله ولی غزل 826
1. هرچه می بینی به او می نگر
صورت و معنیش نیکو می نگر
هر چه بینی به نور او بنگر از نعمت‌الله ولی غزل 827
1. هر چه بینی به نور او بنگر
روی او را به او نکو بنگر
بیا به دیدهٔ ما روی یار ما بنگر از نعمت‌الله ولی غزل 828
1. بیا به دیدهٔ ما روی یار ما بنگر
بیا به نور خدا پرتوی خدا بنگر
در حسن ماهرویان آن آفتاب بنگر از نعمت‌الله ولی غزل 829
1. در حسن ماهرویان آن آفتاب بنگر
در این چنین حجابی آن بی حجاب بنگر
در حسن ماهرویان تو آفتاب بنگر از نعمت‌الله ولی غزل 830
1. در حسن ماهرویان تو آفتاب بنگر
آب از حباب می نوش جام و شراب بنگر
راه شرابخانه را می دهمت نشان دگر از نعمت‌الله ولی غزل 831
1. راه شرابخانه را می دهمت نشان دگر
گوش کن و به جان شنو گفتهٔ عاشقان دگر
عقل غیر از عقال نیست دگر از نعمت‌الله ولی غزل 832
1. عقل غیر از عقال نیست دگر
غایتش جز محال نیست دگر
ای مرا در هر سخن بحری گر از نعمت‌الله ولی غزل 833
1. ای مرا در هر سخن بحری گر
وی مرا در هر طرف شهری دگر
یافتم از نور تو تابی دگر از نعمت‌الله ولی غزل 834
1. یافتم از نور تو تابی دگر
دیدم از مهر تو مهتابی دگر
جز وجود او نمی دانیم موجودی دگر از نعمت‌الله ولی غزل 835
1. جز وجود او نمی دانیم موجودی دگر
غیر جود او نمی یابیم ما جودی دگر