تا نگوئی که خواجه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 801
1. تا نگوئی که خواجه مالش ماند
مال پامال شد و بالش ماند
...
سلطان که بود گدای از شاه نعمت‌الله ولی غزل 802
1. سلطان که بود گدای سید
عالم چو بود فدای سید
...
خوش در میخانه را از شاه نعمت‌الله ولی غزل 803
1. خوش در میخانه را بگشاده اند
باده نوشان را صلائی داده اند
...
خاک پاک ما به می از شاه نعمت‌الله ولی غزل 804
1. خاک پاک ما به می بسرشته اند
عنبر ما با گلاب آغشته اند
...
بیا ای جان و ای جانان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 805
1. بیا ای جان و ای جانان سید
بیا ای شاه و ای سلطان سید
...
گر یار غار خواهی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 806
1. گر یار غار خواهی مائیم یار سید
ور ذوق دوست جوئی ما دوستدار سید
...
بشنو ای عاشق سرمست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 807
1. بشنو ای عاشق سرمست هوا را بگذار
رو به درگاه خدا آر و ریا را بگذار
...
اگر سودای ما داری از شاه نعمت‌الله ولی غزل 808
1. اگر سودای ما داری ز سودای جهان بگذر
و گر از سر همی ترسی ز سودای چنان بگذر
...
عشق جان عاشقان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 809
1. عشق جان عاشقان است ای پسر
عشق جانان ، جان جان است ای پسر
...
نور چشم ما به چشم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 810
1. نور چشم ما به چشم ما نگر
آن یکی در هر یکی پیدا نگر
...
قطره و دریا به عین از شاه نعمت‌الله ولی غزل 811
1. قطره و دریا به عین ما نگر
همچو ما در بحر ما ، ذما را نگر
...