خاکساران که گو از شاه نعمت‌الله ولی غزل 789
1. خاکساران که گو به پاکردند
کی توانند گرد ما گردند
...
عاشقان اول ز جان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 790
1. عاشقان اول ز جان باز آمدند
آن گهی در عشق جان باز آمدند
...
آفتابی را هویدا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 791
1. آفتابی را هویدا کرده اند
نور چشم ماه پیدا کرده اند
...
گنج پنهانی که پیدا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 792
1. گنج پنهانی که پیدا کرده اند
از برای بخشش ما کرده اند
...
آب حیات ماست که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 793
1. آب حیات ماست که می نام کرده اند
روحست و همچو راح در اینجام کرده اند
...
غرّهٔ ماه مبارک از شاه نعمت‌الله ولی غزل 794
1. غرّهٔ ماه مبارک بین که غرّا کرده‌اند
طرّهٔ زلف بتم از نو مطرا کرده‌اند
...
مشکلات ما چو حل از شاه نعمت‌الله ولی غزل 795
1. مشکلات ما چو حل ، وا کرده اند
صحن ما را پر ز حلوا کرده اند
...
این خط نگر که بر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 796
1. این خط نگر که بر رخ جانان کشیده اند
وین حرف بین که بر ورق جان کشیده اند
...
عاشقان درش از درد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 797
1. عاشقان درش از درد دوا یافته اند
خستگان غمش از رنج شفا یافته اند
...
آتش عشق همان دم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 798
1. آتش عشق همان دم که بر افروخته اند
اولا عود دل سوختگان سوخته اند
...
بحریان احوال دریا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 799
1. بحریان احوال دریا گفته اند
برّیان این گفته را وا گفته اند
...
مدام همدم جام شراب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 800
1. مدام همدم جام شراب باشد رند
همیشه عاشق و مست وخراب باشد رند
...