جان و جانان هر دو از شاه نعمت‌الله ولی غزل 777
1. جان و جانان هر دو باهم سرخوشند
همدمند و هر دو همدم سرخوشند
...
همه در بحر بیکران از شاه نعمت‌الله ولی غزل 778
1. همه در بحر بیکران غرقند
چون حبابند این و آن غرقند
...
به علی رغم عدو باز از شاه نعمت‌الله ولی غزل 779
1. به علی رغم عدو باز زدم جامی چند
توبه بشکستم و وارستم از این خامی چند
...
کفر زلف او به ایمان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 780
1. کفر زلف او به ایمان کی دهند
قیمتش جانهاست ارزان کی دهند
...
آنها که مقربان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 781
1. آنها که مقربان شاهند
بیرون ز سفیدی و سیاهند
...
خلق دنیا مقلد قالند از شاه نعمت‌الله ولی غزل 782
1. خلق دنیا مقلد قالند
اهل عقبی مقید حالند
...
آتشی از عشق او در از شاه نعمت‌الله ولی غزل 783
1. آتشی از عشق او در بزم ما افروختند
عود جانان ، عاشقان در مجمر دل سوختند
...
بر هر دریکه رفتیم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 784
1. بر هر دریکه رفتیم بر ما روان گشودند
پرده چو برگرفتند روئی به ما نمودند
...
عاشقان از بیش و از شاه نعمت‌الله ولی غزل 785
1. عاشقان از بیش و کم آسوده اند
از وجود و از عدم آسوده اند
...
آفتابی را به مه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 786
1. آفتابی را به مه بنموده اند
خم می در ساغری پیموده اند
...
کشتگان از دم او از شاه نعمت‌الله ولی غزل 787
1. کشتگان از دم او زنده شدند
همچو ما زندهٔ پاینده شدند
...
در ازل بر ما در میخانه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 788
1. در ازل بر ما در میخانه را بگشوده‌اند
تا ابد این سلطنت ما را عطا فرموده‌اند
...