عمر ما رفته بود باز آمد از نعمت‌الله ولی غزل 753
1. عمر ما رفته بود باز آمد
کارساز خوشم به ساز آمد
واحد به صفات کثرت آمد از نعمت‌الله ولی غزل 754
1. واحد به صفات کثرت آمد
کثرت بالذات وحدت آمد
خوش ماه تمامی است که از غیب برآمد از نعمت‌الله ولی غزل 755
1. خوش ماه تمامی است که از غیب برآمد
خورشید نهان گشته به شکل دگر آمد
مستانه ساقی از در در آمد از نعمت‌الله ولی غزل 756
1. مستانه ساقی از در در آمد
از دولت او کارم بر آمد
ملک عشقش به غیر ما نرسد از نعمت‌الله ولی غزل 757
1. ملک عشقش به غیر ما نرسد
پادشاهی به هر گدا نرسد
دولت عشق به هر بی سر و پائی نرسد از نعمت‌الله ولی غزل 758
1. دولت عشق به هر بی سر و پائی نرسد
پادشاهی دو عالم به گدائی نرسد
دولت وصل تو به ما کی رسد از نعمت‌الله ولی غزل 759
1. دولت وصل تو به ما کی رسد
منصب شاهی به گدا کی رسد
هست هشیار و مست نشناسد از نعمت‌الله ولی غزل 760
1. هست هشیار و مست نشناسد
آستین را از دست نشناسد
آب حیات از لب ساقی به ما رسید از نعمت‌الله ولی غزل 761
1. آب حیات از لب ساقی به ما رسید
این مرحمت نگر که به ما از خدا رسید
نعمت الله باز با ما وا رسید از نعمت‌الله ولی غزل 762
1. نعمت الله باز با ما وا رسید
چون که از ما بود با مأوا رسید
او را به خود نبینی او را به او توان دید از نعمت‌الله ولی غزل 763
1. او را به خود نبینی او را به او توان دید
هر کس که دید او را می دان که آنچنان دید
جام می گر به دست ما برسد از نعمت‌الله ولی غزل 764
1. جام می گر به دست ما برسد
پادشاهی به این گدا برسد