چشمی که چشمهٔ آب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 765
1. چشمی که چشمهٔ آب از چشم ما روان دید
در چشم او نیاید هر چشمه ای ، چو آن دید
...
نوریست که آن نور از شاه نعمت‌الله ولی غزل 766
1. نوریست که آن نور به آن نور توان دید
هر دیده که آن دید یقین دان که چنان دید
...
در دیدهٔ ما نور از شاه نعمت‌الله ولی غزل 767
1. در دیدهٔ ما نور رخ یار توان دید
یاری که نظر کرد در این دیده عیان دید
...
چشمم نورت در این از شاه نعمت‌الله ولی غزل 768
1. چشمم نورت در این و آن دید
روشن چشمی که آنچنان دید
...
چشمم نورت در این از شاه نعمت‌الله ولی غزل 769
1. چشمم نورت در این و آن دید
روشن چشمی که آن چنان دید
...
نقشش نه خیالی است از شاه نعمت‌الله ولی غزل 770
1. نقشش نه خیالی است که در خواب توان دید
یا ماه هلالی است که در آب توان دید
...
به چشم ما جهانی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 771
1. به چشم ما جهانی می توان دید
در این آئینه آنی می توان دید
...
در جهنم خراب می از شاه نعمت‌الله ولی غزل 772
1. در جهنم خراب می گردد
دیده ها پر ز آب می گردد
...
چارپا در پی علف از شاه نعمت‌الله ولی غزل 773
1. چارپا در پی علف گردد
تا به وقتی که خود تلف گردد
...
دیده عمری به سر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 774
1. دیده عمری به سر روان گردید
به هوا گرد این جهان گردید
...
گرد میخانهٔ دل از شاه نعمت‌الله ولی غزل 775
1. گرد میخانهٔ دل به جان گردید
همچو رندان به جان روان گردید
...
عاشقانی که عشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 776
1. عاشقانی که عشق می بازند
عاشقانه به عشق می نازند
...