ساقی ز کرم نواخت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 73
1. ساقی ز کرم نواخت ما را
خمخانه بریخت بر سر ما
عقل برو برو برو عشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 74
1. عقل برو برو برو عشق بیا بیا بیا
راحت جان ما توئی دور مشو ز پیش ما
به سر خواجه کلان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 75
1. به سر خواجه کلان که مرا
نبُود میل با کلاه شما
ظهور سلطنت عشق اوست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 76
1. ظهور سلطنت عشق اوست در دو سرا
درین سرا قدمی نه در آن سرا به سرآ
موج است و حباب و آب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 77
1. موج است و حباب و آب و دریا
هر چار یکی بود بر ما
گر بیازارد مرا موری از شاه نعمت‌الله ولی غزل 78
1. گر بیازارد مرا موری نیازارم ورا
خود کجا آزار مردم ای برادر من کجا
صوفی صافی است در از شاه نعمت‌الله ولی غزل 79
1. صوفی صافی است در عین صفا
می نماید نور او او را به ما
فلولاه و لولانا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 80
1. فلولاه و لولانا لما کان الذی کانا
اگر نه ما و او بودی نبودی این و آن جانا
در عین حباب آب دریاب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 81
1. در عین حباب آب دریاب
آن آب در این حباب دریاب
عین ما جو و در این از شاه نعمت‌الله ولی غزل 82
1. عین ما جو و در این بحر به جز ما مطلب
غرق دریا شو و جز ما تو ز دریا مطلب
در دل ما نقد گنج ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 83
1. در دل ما نقد گنج ما طلب
گوهر ار جوئی از این دریا طلب
نقد گنج کنت کنزا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 84
1. نقد گنج کنت کنزا را طلب
گوهر دُر یتیم از ما طلب