بندهٔ ساقی ما شو تا شوی سلطان ما از نعمت‌الله ولی غزل 49
1. بندهٔ ساقی ما شو تا شوی سلطان ما
جان فدا کن تا شوی جانان ما ای جان ما
جامیست چه جم نما دل ما از نعمت‌الله ولی غزل 50
1. جامیست چه جم نما دل ما
بنموده خدا به ما دل ما
مشک چه بود شمه ای از موی ما از نعمت‌الله ولی غزل 51
1. مشک چه بود شمه ای از موی ما
چیست عنبر والهٔ گیسوی ما
پادشاه و پادشاهی ما و درویشی ما از نعمت‌الله ولی غزل 52
1. پادشاه و پادشاهی ما و درویشی ما
عاقلان و آشنائی ما و بی خویشی ما
ما بنده درویشیم شاها نظری فرما از نعمت‌الله ولی غزل 53
1. ما بنده درویشیم شاها نظری فرما
صاحب نظری شاها ما را نظری فرما
بحر در جوش است و رو دارد به ما از نعمت‌الله ولی غزل 54
1. بحر در جوش است و رو دارد به ما
گوهر دریا همی بارد به ما
خرم آن دل که شود محرم اسرار شما از نعمت‌الله ولی غزل 55
1. خرم آن دل که شود محرم اسرار شما
دلخوش آن کس که بود عاشق دیدار شما
بیا ای ساقی مستان خدا را از نعمت‌الله ولی غزل 56
1. بیا ای ساقی مستان خدا را
که مشتاقند سر مستان خدا را
نور تجلی او ساخت منور مرا از نعمت‌الله ولی غزل 57
1. نور تجلی او ساخت منور مرا
صورت او شد پدید کرد مصور مرا
ای یار دل یار به دست آر خدا را از نعمت‌الله ولی غزل 58
1. ای یار دل یار به دست آر خدا را
زین بیش دل خسته میازار خدا را
همه عالم تو را و او ما را از نعمت‌الله ولی غزل 59
1. همه عالم تو را و او ما را
طلب او کن و بجو ما را
یار من بی یار کی ماند مرا از نعمت‌الله ولی غزل 60
1. یار من بی یار کی ماند مرا
خسته و بیمار کی ماند مرا