خیال او به هر نقشی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 693
1. خیال او به هر نقشی برآید
به هر آئینه روئی می نماید
ساقی رخ اگر به ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 694
1. ساقی رخ اگر به ما نماید
در جام جهان نما نماید
عقل چندان که خود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 695
1. عقل چندان که خود بیاراید
در نظر هیچ خوب ننماید
گر در طلب اوئی ناگه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 696
1. گر در طلب اوئی ناگه به برت آید
ور گرد درش گردی او در به تو بگشاید
چشمت به تو نور خوش از شاه نعمت‌الله ولی غزل 697
1. چشمت به تو نور خوش نماید
گوش تو در سخن گشاید
نقشی است خیالش از شاه نعمت‌الله ولی غزل 698
1. نقشی است خیالش که به هر دست بر آید
دستی که از آن نقش بگیرد به سر آید
با رخ او قمر چه کار از شاه نعمت‌الله ولی غزل 699
1. با رخ او قمر چه کار آید
با لب او شکر چه کار آید
خوش درددلی دارم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 700
1. خوش درددلی دارم درمان به چه کار آید
با کفر سر زلفش ایمان به چه کار آید
نوش کن می که روحت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 701
1. نوش کن می که روحت افزاید
لب ساغر فتوحت افزاید
ذاتش به صفات می از شاه نعمت‌الله ولی غزل 702
1. ذاتش به صفات می نماید
یک ذات ذوات می نماید
ذاتش به صفات می از شاه نعمت‌الله ولی غزل 703
1. ذاتش به صفات می نماید
یا ذات به ذات می نماید
گهی عکس رخش جان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 704
1. گهی عکس رخش جان می‌نماید
گهی زلفش پریشان می‌نماید