ذوق ما در جهان نمی‌گنجد از نعمت‌الله ولی غزل 598
1. ذوق ما در جهان نمی‌گنجد
حال ما در بیان نمی‌گنجد
بود و نابود در نمی گنجد از نعمت‌الله ولی غزل 599
1. بود و نابود در نمی گنجد
مایه و سود در نمی گنجد
مرا حالی است با جانان که جانم درنمی‌گنجد از نعمت‌الله ولی غزل 600
1. مرا حالی است با جانان که جانم درنمی‌گنجد
چه سودایی‌ست عشق او که در هر سر نمی‌گنجد
در این خلوت حکایت درنگنجد از نعمت‌الله ولی غزل 601
1. در این خلوت حکایت درنگنجد
به جز رمز و کنایت در نگنجد
در دل به جز از خدا نگنجد از نعمت‌الله ولی غزل 602
1. در دل به جز از خدا نگنجد
چون او گنجد هوا نگنجد
هرکه جان در عشق جانان می‌دهد از نعمت‌الله ولی غزل 603
1. هرکه جان در عشق جانان می‌دهد
عشق جانان کشته را جان می‌دهد
جام و می بخشید و می وی می دهد از نعمت‌الله ولی غزل 604
1. جام و می بخشید و می وی می دهد
ور نباشد جام می کی می دهد
معنی یکی و صورت او در ظهور صد از نعمت‌الله ولی غزل 605
1. معنی یکی و صورت او در ظهور صد
چه جای او که صورت او هست بی عدد
توحید و موحد و موحد از نعمت‌الله ولی غزل 606
1. توحید و موحد و موحد
این هر سه یکیست نزد اوحد
هر که او نیک می کند یابد از نعمت‌الله ولی غزل 607
1. هر که او نیک می کند یابد
نیک و بد هرچه می کند یابد
ما به تو هستیم و تو هستی به خود از نعمت‌الله ولی غزل 608
1. ما به تو هستیم و تو هستی به خود
غیر تو را هست نگوید خرد
خراباتست و خم در جوش و ساقی مست و ما بی خود از نعمت‌الله ولی غزل 609
1. خراباتست و خم در جوش و ساقی مست و ما بی خود
سر از دستار نشناسیم و می از جام و نیک از بد