بلبل جان چو ساکن از شاه نعمت‌الله ولی غزل 550
1. بلبل جان چو ساکن تن شد
مجلس کاینات گلشن شد
به عشق چهرهٔ لیلی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 551
1. به عشق چهرهٔ لیلی دل بیچاره مجنون شد
به بوی سنبل زلفش دماغ عقل مفتون شد
به سراپردهٔ میخانه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 552
1. به سراپردهٔ میخانه روان خواهم شد
خوش شبی معتکف کوی مغان خواهم شد
عاقبت سید ما سوی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 553
1. عاقبت سید ما سوی مغان خواهد شد
به سراپردهٔ میخانه روان خواهد شد
مه ز برج شرف چو طالع از شاه نعمت‌الله ولی غزل 554
1. مه ز برج شرف چو طالع شد
جامع صورتین واقع شد
عشق او با جان ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 555
1. عشق او با جان ما پیوسته شد
زنده آمد دل از آن پیوسته شد
بحر عشقش را کران از شاه نعمت‌الله ولی غزل 556
1. بحر عشقش را کران پیدا نشد
واصل دریای او جز ما نشد
به جز میخانه جای از شاه نعمت‌الله ولی غزل 557
1. به جز میخانه جای ما نباشد
هوائی چون هوای ما نباشد
وجود صورت و معنی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 558
1. وجود صورت و معنی ز جود ما باشد
وجود جود بر ما وجود ما باشد
گر نه او یار غار از شاه نعمت‌الله ولی غزل 559
1. گر نه او یار غار ما باشد
در دو عالم که یار ما باشد
همه عالم فدای ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 560
1. همه عالم فدای ما باشد
هر چه باشد برای ما باشد
به کام ما بود عالم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 561
1. به کام ما بود عالم اگر او یار ما باشد
چنین دولت نمی دانم در این عالم که را باشد