بلبل جان چو ساکن تن شد از نعمت‌الله ولی غزل 550
1. بلبل جان چو ساکن تن شد
مجلس کاینات گلشن شد
به عشق چهرهٔ لیلی دل بیچاره مجنون شد از نعمت‌الله ولی غزل 551
1. به عشق چهرهٔ لیلی دل بیچاره مجنون شد
به بوی سنبل زلفش دماغ عقل مفتون شد
به سراپردهٔ میخانه روان خواهم شد از نعمت‌الله ولی غزل 552
1. به سراپردهٔ میخانه روان خواهم شد
خوش شبی معتکف کوی مغان خواهم شد
عاقبت سید ما سوی مغان خواهد شد از نعمت‌الله ولی غزل 553
1. عاقبت سید ما سوی مغان خواهد شد
به سراپردهٔ میخانه روان خواهد شد
مه ز برج شرف چو طالع شد از نعمت‌الله ولی غزل 554
1. مه ز برج شرف چو طالع شد
جامع صورتین واقع شد
عشق او با جان ما پیوسته شد از نعمت‌الله ولی غزل 555
1. عشق او با جان ما پیوسته شد
زنده آمد دل از آن پیوسته شد
بحر عشقش را کران پیدا نشد از نعمت‌الله ولی غزل 556
1. بحر عشقش را کران پیدا نشد
واصل دریای او جز ما نشد
به جز میخانه جای ما نباشد از نعمت‌الله ولی غزل 557
1. به جز میخانه جای ما نباشد
هوائی چون هوای ما نباشد
وجود صورت و معنی ز جود ما باشد از نعمت‌الله ولی غزل 558
1. وجود صورت و معنی ز جود ما باشد
وجود جود بر ما وجود ما باشد
گر نه او یار غار ما باشد از نعمت‌الله ولی غزل 559
1. گر نه او یار غار ما باشد
در دو عالم که یار ما باشد
همه عالم فدای ما باشد از نعمت‌الله ولی غزل 560
1. همه عالم فدای ما باشد
هر چه باشد برای ما باشد
به کام ما بود عالم اگر او یار ما باشد از نعمت‌الله ولی غزل 561
1. به کام ما بود عالم اگر او یار ما باشد
چنین دولت نمی دانم در این عالم که را باشد