خوش بود دردی که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 491
1. خوش بود دردی که درمان او بود
خرم آن جانی که جانان او بود
حاصلم از دین و دنیا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 492
1. حاصلم از دین و دنیا او بود
این چنین خوش حاصلی نیکو بود
هرچه آید در نظر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 493
1. هرچه آید در نظر چون او بود
عین او درچشم ما نیکو بود
چشم ما روشن به نور از شاه نعمت‌الله ولی غزل 494
1. چشم ما روشن به نور او بود
این چنین چشمی خوش و نیکو بود
چشم ما روشن به نور از شاه نعمت‌الله ولی غزل 495
1. چشم ما روشن به نور او بود
هرچه می بینم از آن نیکو بود
نقطه در دایره نمود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 496
1. نقطه در دایره نمود و نبود
بلکه آن نقطه دایره بنمود
هرچه ما را می رسد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 497
1. هرچه ما را می رسد از او بود
چون از او باشد همه نیکو بود
در نظر گر نور روی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 498
1. در نظر گر نور روی او بود
هرچه آید در نظر نیکو بود
آینه چندان که روشن از شاه نعمت‌الله ولی غزل 499
1. آینه چندان که روشن تر بود
روی خود دیدن در او خوشتر بود
عاشقی از عاقلی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 500
1. عاشقی از عاقلی خوشتر بود
غرقهٔ دریای ما خوشتر بود
نسبت خرقه ام از از شاه نعمت‌الله ولی غزل 501
1. نسبت خرقه ام از پیر خرابات بود
به از این نسبت خرقه ز محالات بود
مشرب توحید یاران از شاه نعمت‌الله ولی غزل 502
1. مشرب توحید یاران خوش بود
رند مست و ذوق مستان خوش بود