در دلم غیر او نمی‌گنجد از نعمت‌الله ولی غزل 467
1. در دلم غیر او نمی‌گنجد
بد چه شد نکو نمی گنجد
ساقیی جام سوی ما آورد از نعمت‌الله ولی غزل 468
1. ساقیی جام سوی ما آورد
نزد ما خوشتر است از ما ورد
ترک سر‌مستی مرا دامن کشانم می‌کشد از نعمت‌الله ولی غزل 469
1. ترک سر‌مستی مرا دامن کشانم می‌کشد
باز بگشوده کنار و در میانم می‌کشد
بیا ای یار و بر اغیار می‌خند از نعمت‌الله ولی غزل 470
1. بیا ای یار و بر اغیار می‌خند
بنوش این جام و با خمار می‌خند
عاشقانی که در جهان باشند از نعمت‌الله ولی غزل 471
1. عاشقانی که در جهان باشند
همچو جان در بدن روان باشند
دیدهٔ ما چو روی او بیند از نعمت‌الله ولی غزل 472
1. دیدهٔ ما چو روی او بیند
بد نبیند همه نکو بیند
چشم ما روشن به نور او بود از نعمت‌الله ولی غزل 473
1. چشم ما روشن به نور او بود
این چنین چشم خوشی نیکو بود
هر که رخسار تو بیند به گلستان نرود از نعمت‌الله ولی غزل 474
1. هر که رخسار تو بیند به گلستان نرود
هر که درد تو کشد از پی درمان نرود
در رحمت خدا به ما بگشود از نعمت‌الله ولی غزل 475
1. در رحمت خدا به ما بگشود
این چنین در خدا به ما بگشود
دولتی خوش خدا به ما بخشید از نعمت‌الله ولی غزل 476
1. دولتی خوش خدا به ما بخشید
جام گیتی نما به ما بخشید
آن چنان ذاتی نهان اندر صفت پیدا بود از نعمت‌الله ولی غزل 477
1. آن چنان ذاتی نهان اندر صفت پیدا بود
جامع ذات و صفاتش نزد ما اسما بود
کون جامع جامع اسما بود از نعمت‌الله ولی غزل 478
1. کون جامع جامع اسما بود
مظهر او مجمع اشیاء بود