تن همچو تخت شاهست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 228
1. تن همچو تخت شاهست جان خود یکی امیر است
آن پادشاه بر وی سلطان بی نظیر است
نور او در جمله اشیاء از شاه نعمت‌الله ولی غزل 229
1. نور او در جمله اشیاء ظاهر است
ظاهرش بنگر که بر ما ظاهر است
گفتمش روی تو جانا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 230
1. گفتمش روی تو جانا قمر است
گفت بالله ز قمر خوبتر است
بحر بی پایان ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 231
1. بحر بی پایان ما را آبروئی دیگر است
چشمهٔ آب حیات ما ز جوئی دیگر است
سر درین راه عشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 232
1. سر درین راه عشق دردسر است
بگذر از سر که کار معتبر است
گوهر دریای ما را از شاه نعمت‌الله ولی غزل 233
1. گوهر دریای ما را آبروئی دیگر است
نوش کن جام می ما کز سبوئی دیگر است
عشق او در جان هوائی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 234
1. عشق او در جان هوائی دیگر است
درد دل ما را دوائی دیگر است
چشم مستش میفروشی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 235
1. چشم مستش میفروشی دیگر است
نوش لعلش باده نوشی دیگر است
عاشقان حضرت او از شاه نعمت‌الله ولی غزل 236
1. عاشقان حضرت او را نیازی دیگر است
عشق او را آتش و سوز و گدازی دیگر است
ای عاشقان ای عاشقان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 237
1. ای عاشقان ای عاشقان ما را بیانی دیگر است
ای عارفان ای عارفان ما را نشانی دیگر است
نور رویش آفتابی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 238
1. نور رویش آفتابی دیگر است
چشم ما بر ماهتابی دیگر است