دل ما در هوای الوند از شاه نعمت‌الله ولی غزل 216
1. دل ما در هوای الوند است
در سر زلف یار دربند است
دامن دلبر اگر آری از شاه نعمت‌الله ولی غزل 217
1. دامن دلبر اگر آری به دست
نیک باشد ور نیاری آن به دست
عاشقانه به عشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 218
1. عاشقانه به عشق او سرمست
جان و دل داده ایم ما از دست
نوش بادا مرا شراب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 219
1. نوش بادا مرا شراب الست
که از آن باده گشته ام سرمست
از خرابات می رسم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 220
1. از خرابات می رسم سرمست
فارغ از نیست ایمنم از هست
آمد ز درم نگار سرمست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 221
1. آمد ز درم نگار سرمست
رندانه و جام باده بر دست
منم آن رند عاشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 222
1. منم آن رند عاشق سرمست
که می عشق می خورم پیوست
از دیر برون آمد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 223
1. از دیر برون آمد ترسا بچه ای سرمست
بر دوش چلیپائی خوش جام مئی بر دست
خواجه گر چه بود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 224
1. خواجه گر چه بود عمری بت پرست
حق تجلی کرد و از باطل برست
هر که باشد همچو از شاه نعمت‌الله ولی غزل 225
1. هر که باشد همچو سید حق پرست
حق توان گفتن چو از باطل برست
سریر سلطنت عشق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 226
1. سریر سلطنت عشق بر سر دار است
از آن سبب سر این دار جای سردار است
چه غم دارم چو یارم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 227
1. چه غم دارم چو یارم غمگسار است
حریف جام و ساقی یار غار است