گنج عشقش دفینهٔ از شاه نعمت‌الله ولی غزل 168
1. گنج عشقش دفینهٔ دل ماست
نقد او در خزینهٔ دل ماست
نور بسیط لَمعه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 169
1. نور بسیط لَمعه ای از آفتاب ماست
بحر محیط جرعهٔ جام شراب ماست
حق مطلق به حق حقیقت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 170
1. حق مطلق به حق حقیقت ماست
صفت و ذات عشق و زینت ماست
چشم ما نور خدا بنمایدت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 171
1. چشم ما نور خدا بنمایدت
دیدهٔ ما بین که تا بنمایدت
عاشقی و باده نوشی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 172
1. عاشقی و باده نوشی کار ماست
نقل بزم عاشقان گفتار ماست
ساقی سرمست رندان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 173
1. ساقی سرمست رندان میر بی همتای ماست
گوشهٔ میخانهٔ او جنت المأوای ماست
درد دل ما دوای درد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 174
1. درد دل ما دوای درد دل ماست
خوش درد و دوائیست که آن حاصل ماست
عشق او سلطان ملک از شاه نعمت‌الله ولی غزل 175
1. عشق او سلطان ملک جان ماست
اینچنین ملک و چنین سلطان کراست
هرکجا پیریست طفل از شاه نعمت‌الله ولی غزل 176
1. هرکجا پیریست طفل پیر ماست
این چنین پیری در این عالم کراست
عاشق رندی که او از شاه نعمت‌الله ولی غزل 177
1. عاشق رندی که او همدرد ماست
جام دُرد درد او ما را دواست
ما ز دریائیم و دریا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 178
1. ما ز دریائیم و دریا عین ماست
در میان ما دوئی آخر چراست
آبروی ما ز اشک چشم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 179
1. آبروی ما ز اشک چشم ماست
همچو ما با آبروی خود کجاست