چشم ما روشن به نور روی اوست از نعمت‌الله ولی غزل 144
1. چشم ما روشن به نور روی اوست
لاجرم من دوست می‌بینم به دوست
قطره‌ای کو به بحر ما پیوست از نعمت‌الله ولی غزل 145
1. قطره‌ای کو به بحر ما پیوست
عین دریا بود به ما پیوست
ختم رسل که سید اولاد آدم است از نعمت‌الله ولی غزل 146
1. ختم رسل که سید اولاد آدم است
آخر بود به صورت و معنی مقدم است
نقش خیال اوست که گویند عالم است از نعمت‌الله ولی غزل 147
1. نقش خیال اوست که گویند عالم است
این صورتست و معنی آن اسم اعظم است
گر تو را عزم عالم قدم است از نعمت‌الله ولی غزل 148
1. گر تو را عزم عالم قدم است
سر فدا کردن اولین قدم است
ای عاشقان ای عاشقان معشوق با ما همدم است از نعمت‌الله ولی غزل 149
1. ای عاشقان ای عاشقان معشوق با ما همدم است
با ما حریفی می کند یاری که با ما محرم است
تا مرا عین عشق مفهوم است از نعمت‌الله ولی غزل 150
1. تا مرا عین عشق مفهوم است
سر علمم به عشق معلوم است
لطف اگر بر ما گمارد حاکم است از نعمت‌الله ولی غزل 151
1. لطف اگر بر ما گمارد حاکم است
ور دمار از ما برآرد حاکم است
دوش رفتم در خرابات مغان رندانه مست از نعمت‌الله ولی غزل 152
1. دوش رفتم در خرابات مغان رندانه مست
دیدم آنجا عارفان و عاشقان مستانه مست
در کوی خرابات کسی را که مقام است از نعمت‌الله ولی غزل 153
1. در کوی خرابات کسی را که مقام است
در دنیی و در آخرتش جاه تمام است
در گوشهٔ میخانه کسی را که مقام است از نعمت‌الله ولی غزل 154
1. در گوشهٔ میخانه کسی را که مقام است
ناقص نتوان گفت که او رند تمام است
شرابخانهٔ عشاق جای سید ماست از نعمت‌الله ولی غزل 155
1. شرابخانهٔ عشاق جای سید ماست
بهشت گوشه نشینان سرای سید ماست