مرید پیر خمارم که دارد این چنین پیری از نعمت‌الله ولی غزل 1504
1. مرید پیر خمارم که دارد این چنین پیری
غلام همت عشقم که دارد این چنین میری
ز سودای جهان بگذر اگر سودای ما داری از نعمت‌الله ولی غزل 1505
1. ز سودای جهان بگذر اگر سودای ما داری
هوای خویشتن بگذر اگر ما را هوا داری
جام ساقی پر مئی آری از نعمت‌الله ولی غزل 1506
1. جام ساقی پر مئی آری
همدم نائی و نئی آری
عشق جانان اگر به جان داری از نعمت‌الله ولی غزل 1507
1. عشق جانان اگر به جان داری
حاصل عمر جاودان داری
یاریست یار یاران یاری چگونه یاری از نعمت‌الله ولی غزل 1508
1. یاریست یار یاران یاری چگونه یاری
یاری که می توان گفت داریم یار غاری
یار با ما نمی کنی یاری از نعمت‌الله ولی غزل 1509
1. یار با ما نمی کنی یاری
جورها می کنی به سر باری
تخم نیک و بدی که می کاری از نعمت‌الله ولی غزل 1510
1. تخم نیک و بدی که می کاری
هر چه کاری بدان که برداری
سخن یار بشنو از یاری از نعمت‌الله ولی غزل 1511
1. سخن یار بشنو از یاری
تخم نیکی بکار اگر کاری
آمد به درت جان عزیز از سر یاری از نعمت‌الله ولی غزل 1512
1. آمد به درت جان عزیز از سر یاری
محروم مگردان ز در خویش ز یاری
عمر ضایع مکن به بیکاری از نعمت‌الله ولی غزل 1513
1. عمر ضایع مکن به بیکاری
عمر آور حیل چه می آری
در خرابات مجو همچو من میخواری از نعمت‌الله ولی غزل 1514
1. در خرابات مجو همچو من میخواری
که به عمری نتوان یافت چنین خماری
خواه در خواب و خواه بیداری از نعمت‌الله ولی غزل 1515
1. خواه در خواب و خواه بیداری
در نظر دارمش چه پنداری