دامن عاشقان ز از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1444
1. دامن عاشقان ز دست مده
جام می جز به رند مست مده
بیا ای ساقی مستان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1445
1. بیا ای ساقی مستان و جام می به مستان ده
بیا آب حیاتت را به دست می پرستان ده
می عشقش به شیر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1446
1. می عشقش به شیر مردان ده
دُرد دردش به دردمندان ده
بیا ساقی و جام از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1447
1. بیا ساقی و جام می به ما ده
به ما یک وجه از بهر خدا ده
ساقی قدحی شراب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1448
1. ساقی قدحی شراب در ده
دل سوخته را کباب در ده
چنین دیوان که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1449
1. چنین دیوان که ما داریم از دیوان دیوان به
چه جای دیو با دیوان که از ملک سلیمان به
دولتت را که هست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1450
1. دولتت را که هست پاینده
باد فرخنده سال آینده
گر به خانه روی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1451
1. گر به خانه روی و در بندی
به حقیقت بدان که دربندی
درد می‌کش که تا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1452
1. درد می‌کش که تا دوا یابی
درد می‌نوش تا صفا یابی
در آ در بحر ما با از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1453
1. در آ در بحر ما با ما که عین ما به ما بینی
به چشم ما نظر می‌کن که تا نور خدا بینی
وه چه حسن است اینکه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1454
1. وه چه حسن است اینکه پیدا کرده ای
شکل جان را آشکارا کرده ای
نرگست را باز سرخوش از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1455
1. نرگست را باز سرخوش کرده ای
سنبلت بر گل مشوش کرده ای