می فراوان است اینجا جام کو از نعمت‌الله ولی غزل 1372
1. می فراوان است اینجا جام کو
دُرد و دردش هست درد آشام کو
ذوق سرمستان ز مخموران مجو از نعمت‌الله ولی غزل 1373
1. ذوق سرمستان ز مخموران مجو
حال مستان پیش مخموران مگو
جز یکی نیست در جهان دو مگو از نعمت‌الله ولی غزل 1374
1. جز یکی نیست در جهان دو مگو
وحده لا اله الا هو
ما خیالیم در حقیقت او از نعمت‌الله ولی غزل 1375
1. ما خیالیم در حقیقت او
جز یکی در وجود دیگر کو
هرچه گوئی به عشق او می گو از نعمت‌الله ولی غزل 1376
1. هرچه گوئی به عشق او می گو
حضرت او ز حضرتش می جو
عارفانه بیا و خوش می گو از نعمت‌الله ولی غزل 1377
1. عارفانه بیا و خوش می گو
وحده لا اله الا هو
آینه بردار تا ببینی در او از نعمت‌الله ولی غزل 1378
1. آینه بردار تا ببینی در او
جان و جانان خوش نشسته روبرو
در محیط عشق او جز ما نبو از نعمت‌الله ولی غزل 1379
1. در محیط عشق او جز ما نبو
وصل و فصل و قرب و بعد آنجا نبو
حضور یار بی اغیار خوش بو از نعمت‌الله ولی غزل 1380
1. حضور یار بی اغیار خوش بو
بهشت جاودان با یار خوش بو
رند و جام شراب خوش خوش بو از نعمت‌الله ولی غزل 1381
1. رند و جام شراب خوش خوش بو
وقت مست خراب خوش خوش بو
آفتاب حسن او عالم منور ساخته از نعمت‌الله ولی غزل 1382
1. آفتاب حسن او عالم منور ساخته
نقش عالم از مثال خود مصور ساخته
عشق او خوش آتشی افروخته از نعمت‌الله ولی غزل 1383
1. عشق او خوش آتشی افروخته
غیرت او غیر او را سوخته