با تو گویم که چیست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 108
1. با تو گویم که چیست جام و شراب
به مَثل نزد ما چو آب و حباب
چیست عالم سایه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 109
1. چیست عالم سایه و آن آفتاب
تن بود چون سایه و جان آفتاب
آفتابی ز ماه بسته از شاه نعمت‌الله ولی غزل 110
1. آفتابی ز ماه بسته نقاب
کرده در گوش درهای خوشاب
این طرفه بین که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 111
1. این طرفه بین که حضرت او با همه حجاب
روشن تر است نور وی از نور آفتاب
گرخیال عارضش بنمایدت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 112
1. گرخیال عارضش بنمایدت نقشی به خواب
نقشبندی کن روان بر آب چشم ما چو آب
صدف و گوهریم و بحر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 113
1. صدف و گوهریم و بحر و حباب
جوهرش آب و گوهرش دریاب
موج است و حباب هر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 114
1. موج است و حباب هر دو یک آب
با ما بنشین و آب دریاب
موجیم و حباب هر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 115
1. موجیم و حباب هر دو یک آب
آبست حجاب آب دریاب
آفتابی رو نموده از شاه نعمت‌الله ولی غزل 116
1. آفتابی رو نموده مه نقاب
ماه تابان می نماید آفتاب
آفتابی ز ماه بسته از شاه نعمت‌الله ولی غزل 117
1. آفتابی ز ماه بسته نقاب
می نماید به چشم ما دریاب
ماه ما از در در آمد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 118
1. ماه ما از در در آمد نیمشب
آفتاب ما برآمد نیمشب
دردمند و دردنوشم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 119
1. دردمند و دردنوشم روز و شب
عاشقانه در خروشم روز و شب