حبذا عرصه ملکی که از سیف فرغانی قصیده-قطعه 72
1. حبذا عرصه ملکی که تویی سلطانش
ملک گردد چو بهشت ار تو شوی رضوانش
...
چو کرد نرگس مستش از سیف فرغانی قصیده-قطعه 73
1. چو کرد نرگس مستش ز تیر مژگان تیغ
چو چشمم آب ز خون جگر خورد آن تیغ
...
الا ای زده چون من از سیف فرغانی قصیده-قطعه 74
1. الا ای زده چون من از عشق لاف
مزن در ره عشق لاف از گزاف
...
ایا ندیده ز قرآن از سیف فرغانی قصیده-قطعه 75
1. ایا ندیده ز قرآن دلت ورای حروف
بچشم جان رخ معنی نگر بجای حروف
...
ای جان تو مسافر مهمان از سیف فرغانی قصیده-قطعه 76
1. ای جان تو مسافر مهمان سرای خاک
رخت اندرو منه که نه یی تو سزای خاک
...
دلش شکسته نگردد از سیف فرغانی قصیده-قطعه 77
1. دلش شکسته نگردد ازین سخن دانم
که گرچه سخت بود نشکند ز شکر سنگ
...
ای ز روی تو گرفته از سیف فرغانی قصیده-قطعه 78
1. ای ز روی تو گرفته چهره خوبی جمال
یافته از صورت تو بدر نکویی کمال
...
ای که اندر ملک گفتی از سیف فرغانی قصیده-قطعه 79
1. ای که اندر ملک گفتی می نهم قانون عدل
ظلم کردی ای اشاراتت همه بیرون عدل
...
زهی بر جمال تو افشانده از سیف فرغانی قصیده-قطعه 80
1. زهی بر جمال تو افشانده جان گل
ز روی تو بی رونق اندر جهان گل
...
ایا دلت شده از کار از سیف فرغانی قصیده-قطعه 81
1. ایا دلت شده از کار جان بتن مشغول
دمی نکرده غم جانت از بدن مشغول
...
ای بلبل بوستان معقول از سیف فرغانی قصیده-قطعه 82
1. ای بلبل بوستان معقول
طوطی شکرفشان معقول
...