غزلیات در دیوان اشعار سیف فرغانی

1 ای به دل کرده آشنایی را برگزیده ز ما جدایی را

2 خوی تیز ازبرای آن نبود که ببرند آشنایی را

3 در فراقت چو مرغ محبوسم که تصور کند رهایی را

4 مژه در خون چو دست قصابست بی‌تو مر دیده سنایی را

1 ای سعادت زپی زینت وزیبایی را بافته بر قد تو کسوت رعنایی را

2 عشق رویت چو مرا حلقه بزد بر در دل شوق از خانه بدر کرد شکیبایی را

3 گر ببینم رخ چون شمع تو ای جان بیمست کآب چشمم بکشد آتش بینایی را

4 ذرها گر همه خورشید شود بی رویت نبود روز وشب عاشق سودایی را

1 الا ای غمت شادی جان ما تویی راحت جان پژمان ما

2 دلی کو جهانیست بردی، برو چه افتاده یی در پی جان ما

3 پری رویی از مردمت باک نیست زدیوان نترسد سلیمان ما

4 غم تو چو کرد ازدل ما حرم چو کعبه شریفست ارکان ما

1 ای گل روی تو برده رونق گلزارها در دل غنچه بسی حسن ترا اسرارها

2 گر بیاد روی تو آبی خورم در وقت مرگ بی گل از خاک رهی سر بر نیارد خارها

3 گل که باشد پیش روی تو که او را چون گیاه بعد ازین آرند و بفروشند در بازارها

4 با چلیپای سر زلفت که ناقوس اشکند نعره توحید خیزد زین پس از زنارها

1 ای کرده به عشق تو دل پرورش جان‌ها گردون چو رخت ماهی نادیده به دوران‌ها

2 آن را که چو تو سروی در خانه بود دایم از بی‌خبری باشد رفتن سوی بستان‌ها

3 آن را که گل رویش زردی ز غمت گیرد خاک قدمش باشد سرسبزی ریحان‌ها

4 زانگشت خیال تو چون نقش پذیرفتم از دست دلم یک یک چون رنگ برفت آن‌ها

1 ما را دلیست سوخته آتش طلب آتش که دید پرتو او آب را سبب

2 زاشکم مدام سوزش دل در زیاد تست این آب هست هیزم آن آتش طلب

3 گر عاشقی بمیل سهر در دو چشم کش کحل کلام هر سحر از سرمه دان شب

4 ای غافلان ز عشق کفرتم بذنبکم وی عاشقان دوست اتیتم بما وجب

1 روزی آن روی چو خورشید و بر و خال چو شب دیدم و عشق مرا با تو همین بود سبب

2 زین پس از پیش تو کوته نکنم دست نیاز زین پس از کوی تو بیرون ننهم پای طلب

3 گوشه‌ای از سر کوی تو قصور فردوس نیمه‌ای از مه روی تو هلال غبغب

4 دیدن تو ببرد قاعده غم از دل بوسه تو بنهد خاصیت جان در لب

1 ای خجل از روی خوبت آفتاب روز من بی تو شبی بی ماهتاب

2 آفتاب از دیدن رخسار تو آنچنان خیره که چشم از آفتاب

3 چون مرا در هجر تو شب خواب نیست روز وصلت چون توان دیدن بخواب

4 بر سر کوی تو سودا می پزم با دل پرآتش و چشم پرآب

1 ای خطت سلسله یی بر قمر از عنبر ناب وی دل و دیده ز سودای تو پرآتش و آب

2 دوش در وصف جمال تو چو در بستم دل خوب رویان معانی بگشادند نقاب

3 خانه حسن ز بالای تو دارد استون قبله روح ز ابروی تو دارد محراب

4 ای دل از یورتگه سینه برون زن خرگاه کین ستون کرد مرا خیمه تن سست طناب

1 ای پسته دهانت شیرین و انگبین لب من تلخ کام مانده در حسرت چنین لب

2 بودیم بر کناری عطشان آب وصلت زد بوسه تو ما را چون نان در انگبین لب

3 هرگز برون نیاید شیرینی از زبانش هرکو نهاده باشد باری دهان برین لب

4 عاشق از آستینت شکر کشد بدامن چون تو بگاه خنده گیری در آستین لب