ایا سلطان عشق تو نشسته برسریر از سیف فرغانی غزل 345
1. ایا سلطان عشق تو نشسته برسریر دل
بلشکرهای خود کرده تصرف در ضمیر دل
...
دل نمیرد تا ابد گر عشق باشد از سیف فرغانی غزل 346
1. دل نمیرد تا ابد گر عشق باشد جان دل
تن چو جان پاینده گردد گر برد فرمان دل
...
دل ز غمت زنده شد ای غم تو جان از سیف فرغانی غزل 347
1. دل ز غمت زنده شد ای غم تو جان دل
نام تو آرام جان درد تو درمان دل
...
ای آنکه عشق تو دل جانست وجان از سیف فرغانی غزل 348
1. ای آنکه عشق تو دل جانست وجان دل
مهرت نهاده لقمه غم در دهان دل
...
ای ز زلفت حلقه یی بر پای دل از سیف فرغانی غزل 349
1. ای ز زلفت حلقه یی بر پای دل
گر درین حلقه نباشد وای دل
...
تنی داری بسان خرمن گل از سیف فرغانی غزل 350
1. تنی داری بسان خرمن گل
عرق از وی روان چون روغن گل
...
باغ را گرچه برخ کرد بهشت از سیف فرغانی غزل 351
1. باغ را گرچه برخ کرد بهشت آیین گل
همچو روی تو نباشد برخ رنگین گل
...
چو بیند روی تو ای نازنین از سیف فرغانی غزل 352
1. چو بیند روی تو ای نازنین گل
کند بر تو هزاران آفرین گل
...
در گلستان گرنباشد شاهد از سیف فرغانی غزل 353
1. در گلستان گرنباشد شاهد رعنای گل
خاک پای تو بخوش بویی بگیرد جای گل
...
عاشقان راسوی خود هم خود از سیف فرغانی غزل 354
1. عاشقان راسوی خود هم خود بود جانان دلیل
کعبه وصل و زاد غم، وز خویشتن رفتن سبیل
...
ما جان فدای آن رخ نیکوش می از سیف فرغانی غزل 355
1. ما جان فدای آن رخ نیکوش می کنیم
در مه نظر از آرزوی روش می کنیم
...
ای ز رویت پرتوی مرآفرینش از سیف فرغانی غزل 356
1. ای ز رویت پرتوی مرآفرینش را تمام
از وجود تست سلک آفرینش را نظام
...