چو ماندم (من) زسلطان جهان از سیف فرغانی غزل 286
1. چو ماندم (من) زسلطان جهان دور
بسان بلبلم از بوستان دور
...
1. چو ماندم (من) زسلطان جهان دور
بسان بلبلم از بوستان دور
...
1. ای شکسته لب لعل تو بهای گوهر
پیش لعل لب تو تیره صفای گوهر
...
1. ای سر طره تو پای دلم را زنجیر
تویی از حسن توانگر منم از عشق فقیر
...
1. ای دل وجانم شده سلطان عشقت را سریر
از چنان سلطان بود این مملکت را ناگزیر
...
1. ای دل ارزنده بعشقی منت جان برمگیر
همچو مردان ترک کن دل را زجانان برمگیر
...
1. ای هما سایه قدم از در من بازمگیر
سایه عالی خویش از سر من بازمگیر
...
1. مست عشقت بخود نیاید باز
ور ببری سرش چو شمع بگاز
...
1. کبر با اهل محبت ناز با اهل نیاز
کار معشوقان بود گر عاشقی چندین مناز
...
1. خمر عشقت خوردم و کردم بمستی کشف راز
از شرابی اینچنین کردن حرامست احتراز
...
1. چو خمر عشق تو خوردم سخن نگیرم باز
که هرکه مست شود با همه بگوید راز
...
1. لب گل در تبسم آمد باز
بلبل اندر ترنم آمد باز
...
1. ای رخ خوب تو آفتاب جهان سوز
عشق تو چون آتش وفراق تو جان سوز
...