دلم روی چون تو نگارین خوهد از سیف فرغانی غزل 250
1. دلم روی چون تو نگارین خوهد
چو بلبل که گلهای رنگین خوهد
...
هرکرا داد سعادت بلقای تو از سیف فرغانی غزل 251
1. هرکرا داد سعادت بلقای تو نوید
تا ابد بر سر کویت بنشیند بامید
...
باز دریافتن دوست مرا چون از سیف فرغانی غزل 252
1. باز دریافتن دوست مرا چون خورشید
روشن است آینه دل بدم صبح امید
...
روز عمرم بزوال آمد وشب نیز از سیف فرغانی غزل 253
1. روز عمرم بزوال آمد وشب نیز رسید
شب هجران ترا خود سحری نیست پدید
...
در شهر اگر زمانی آن خوش پسر از سیف فرغانی غزل 254
1. در شهر اگر زمانی آن خوش پسر برآید
ازهر دلی و جانی سوزی دگر برآید
...
ز کویی کآنچنان ماهی برآید از سیف فرغانی غزل 255
1. ز کویی کآنچنان ماهی برآید
ز هر سو ناله و آهی برآید
...
سحرگه سوی ما بویی اگر زآن از سیف فرغانی غزل 256
1. سحرگه سوی ما بویی اگر زآن دلستان آید
چو صحت سوی بیماران و سوی مرده جان آید
...
ازرخت در نظرم باغ وگلستان از سیف فرغانی غزل 257
1. ازرخت در نظرم باغ وگلستان آید
وز لبت در دهنم چشمه حیوان آید
...
نسیم صبح پنداری ز کوی یار از سیف فرغانی غزل 258
1. نسیم صبح پنداری ز کوی یار می‌آید
به جان‌ها مژده می‌آرد که آن دلدار می‌آید
...
بیا که بی تو مرا کار برنمی از سیف فرغانی غزل 259
1. بیا که بی تو مرا کار برنمی آید
مهم عشق تو بی یار برنمی آید
...
ترا به صحبت ما سر فرو نمی‌آید از سیف فرغانی غزل 260
1. ترا به صحبت ما سر فرو نمی‌آید
ز بنده شرم چه داری بگو نمی‌آید
...
ترا به زمن هم نفس کم نیاید از سیف فرغانی غزل 261
1. ترا به زمن هم نفس کم نیاید
چو تو شکری را مگس کم نیاید
...