رباعیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 شبها ز فراق تو دلم پر خونست وز بی‌خوابی دو دیده بر گردونست

2 چون روز آید زبان حالم گوید کای بر در بامداد حالست چونست

1 آن روز که بیش با من او را کینست بیشش بر من کرامت تمکینست

2 گویم به زبان نخواهمش گر دینست شوخیست که می کنم چه جای اینست

1 در مرگ حیات اهل داد و دینست وز مرگ روان پاک را تمکینست

2 نز مرگ دل سنایی اندهگینست بی مرگ همی میرد و مرگش زین‌ست

1 آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست وان کت کلهی نهاد طرار تو اوست

2 آنکس که ترا بار دهد بار تو اوست وآنکس که ترا بی تو کند یار تو اوست

1 آنکس که به یاد او مرا کار نکوست با دشمن من همی زید در یک پوست

2 گر دشمن بنده را همی دارد دوست بدبختی بنده‌ست نه بدعهدی اوست

1 ایام درشت رام بهرام شه‌ست جام ابدی به نام بهرامشه‌ست

2 آرام جهان قوام بهرامشه‌ست اجرام فلک غلام بهرامشه‌ست

1 هر چند بلای عشق دشمن کامیست از عشق به هر بلا رسیدن خامی‌ست

2 مندیش به عالم و به کام خود زی معشوقه و عشق را هنر بدنامی‌ست

1 در دام تو هر کس که گرفتارترست در چشم تو ای جهان جان خوارترست

2 آن دل که ترا به جان خریدارترست ای دوست به اتفاق غمخوارترست

1 چندان چشمم که در غم هجر گریست هرگز گفتی گریستنت از پی چیست

2 من خود ز ستم هیچ نمی‌دانم گفت کو با تو و خوی تو چو من خواهد زیست

1 گویند که راستی چو زر کانیست سرمایهٔ عز و دولت و آسانیست

2 گر راست به هر چه راستست ارزانیست من راستم آخر این چه سرگردانیست