رباعیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 تیغ از کف و بازوی تو ای فخر امم هم روی مصاف آمد و هم پشت حشم

2 از تیغ علی بگوی تیغ تو چه کم کان دین عرب فزود و این ملک عجم

1 هرگز دل من به آشکارا و به راز با مردم بی خرد نباشد دمساز

2 من یار عیار خواهم و خاک انداز کورا نشود ز عالمی دیده فراز

1 لبهات می ست و می بود اصل طرب چندان ترشی درو نگویی چه سبب

2 تو از نمک آنچنان ترش داری لب گر می ز نمک ترش شود نیست عجب

1 تا ظن نبری که از تو آگاه‌تریم ما از تو به صد دقیقه گمراه‌تریم

2 هر چند به کار خویش روباه‌تریم از دامن دوست دست کوتاه‌تریم

1 با دولت حسن دوست اندر جنگم زیرا که همی نیاید اندر چنگم

2 چون برد ز رخ دولت جنگی رنگم گردنده چو دولت و دو تا چون چنگم

1 اندر دریا نهنگ باید بودن واندر صحرا پلنگ باید بودن

2 مردانه و مرد رنگ باید بودن ورنه به هزار ننگ باید بودن

1 بسیار مگو دلا که سودی نکند ور صبر کنی به تو نمودی نکند

2 چون جان تو صد هزار برهم نهد او و آتش زند اندرو و دودی نکند

1 از ظلمت چون گرفته ما هم ز غمت چون آتش و خون شد اشک و آهم ز غمت

2 از بس که شب و روز بکاهم ز غمت از زردی رخ چو برگ کاهم ز غمت

1 هر روز مرا با تو نیازی دگرست با دو لب نوشین تو رازی دگرست

2 هر روز ترا طریق و سازی دگرست جنگی دگر و عتاب و نازی دگرست

1 در مرگ حیات اهل داد و دینست وز مرگ روان پاک را تمکینست

2 نز مرگ دل سنایی اندهگینست بی مرگ همی میرد و مرگش زین‌ست