ای رفته و دل برده چنین نپسندی از سنایی غزنوی رباعی 385
1. ای رفته و دل برده چنین نپسندی
من می‌گریم ز درد و تو می‌خندی
ای دل منیوش از آن صنم دلداری از سنایی غزنوی رباعی 386
1. ای دل منیوش از آن صنم دلداری
بیهوده مفرسای تن اندر خواری
در هر خم زلف مشکبیزی داری از سنایی غزنوی رباعی 387
1. در هر خم زلف مشکبیزی داری
در هر سر غمزه رستخیزی داری
زان چشم چو نرگس که به من در نگری از سنایی غزنوی رباعی 388
1. زان چشم چو نرگس که به من در نگری
چون نرگس تیر ماه خوابم ببری
گیرم که غم هجر وصالم نخوری از سنایی غزنوی رباعی 389
1. گیرم که غم هجر وصالم نخوری
نه نیز به چشم رحم در من نگری
از نکتهٔ فاضلان به اندام‌تری از سنایی غزنوی رباعی 390
1. از نکتهٔ فاضلان به اندام‌تری
وز سیرت زاهدان نکونام‌تری
گفتی که چو راه آشنایی گیری از سنایی غزنوی رباعی 391
1. گفتی که چو راه آشنایی گیری
اندر دل و جان من روایی گیری
باشد همه را چو بر ستارهٔ سحری از سنایی غزنوی رباعی 392
1. باشد همه را چو بر ستارهٔ سحری
دل بر تو نهادن ای بت از بی‌خبری
راهی که به اندیشهٔ دل می‌سپری از سنایی غزنوی رباعی 393
1. راهی که به اندیشهٔ دل می‌سپری
خواهی که به هر دو عالم اندر نگری
هست از دم من همیشه چرخ اندر دی از سنایی غزنوی رباعی 394
1. هست از دم من همیشه چرخ اندر دی
وز شرم جمالت آفتاب اندر خوی
چون بلبل داریم برای بازی از سنایی غزنوی رباعی 395
1. چون بلبل داریم برای بازی
چون گل که ببوییم برون اندازی