ای شمع ترا نگفتم از نادانی از سنایی غزنوی رباعی 408
1. ای شمع ترا نگفتم از نادانی
از شهد جدا مشو که اندر مانی
ای آنکه مرا به جای عقل و جانی از سنایی غزنوی رباعی 409
1. ای آنکه مرا به جای عقل و جانی
با لذت علم و قوت و ایمانی
پرسی که ز بهر مجلس افروختنی از سنایی غزنوی رباعی 410
1. پرسی که ز بهر مجلس افروختنی
در عشق چه لفظهاست بردوختنی
یک روز نباشد که تو با کبر و منی از سنایی غزنوی رباعی 411
1. یک روز نباشد که تو با کبر و منی
صد تیغ جفا بر من مسکین نزنی
گفتم چو لبی بوسه ده‌ای بی‌معنی از سنایی غزنوی رباعی 412
1. گفتم چو لبی بوسه ده‌ای بی‌معنی
خود چون زلفی پر گره‌ای بی‌معنی
تا مخرقه و راندهٔ هر در نشوی از سنایی غزنوی رباعی 413
1. تا مخرقه و راندهٔ هر در نشوی
نزد همه کس چو کفر و کافر نشوی
جز راه قلندر و خرابات مپوی از سنایی غزنوی رباعی 414
1. جز راه قلندر و خرابات مپوی
جز باده و جز سماع و جز یار مجوی
گیرم که مقدم مقالات شوی از سنایی غزنوی رباعی 415
1. گیرم که مقدم مقالات شوی
پیش شمن صفات خود لات شوی
با هر تاری سوخته چون پود شوی از سنایی غزنوی رباعی 416
1. با هر تاری سوخته چون پود شوی
یا جمله همه زیان بی سود شوی
بر خاک نهم پیش تو سر گر خواهی از سنایی غزنوی رباعی 417
1. بر خاک نهم پیش تو سر گر خواهی
وان خاک کنم ز دیده‌تر گر خواهی
تا کی ز غم جهان امانی خواهی از سنایی غزنوی رباعی 418
1. تا کی ز غم جهان امانی خواهی
تا کی به مراد خود جهانی خواهی
از خلق ز راه تیز گوشی نرهی از سنایی غزنوی رباعی 419
1. از خلق ز راه تیز گوشی نرهی
وز خود ز سر سخن‌فروشی نرهی