رباعیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 چون از اجل تو دید بر لوح آثار دست ملک‌الموت فرو ماند از کار

2 از زاری تو به خون دل جیحون‌وار مرگ تو همی بر تو فرو گرید زار

1 بیزار شو از خود که زیان تو تویی کم شو ز ستاره کاسمان تو تویی

2 پیدا دگران راست نهان تو تویی خوش باش که در جمله جهان تو تویی

1 بادی که بیاوری به ما جان چو نفس ناری که دلم همی بسوزی به هوس

2 آبی که به تو زنده توان بودن و بس خاکی که به تست بازگشت همه کس

1 گه یار شوی تو با ملامت‌گر من گه بگریزی ز بیم خصم از بر من

2 بگذار مرا چو نیستی در خور من تو مصلح و من رند نداری سر من

1 ای سوسن آزاد ز بس رعنایی چون لاله ز خنده هیچ می‌ناسایی

2 پشتم چو بنفشه گشت ای بینایی زیرا که چو گل زود روی، دیر آیی

1 ای عقل اگر چند شریفی دون شو وی دل زدگی به گرد و خون در خون شو

2 در پردهٔ آن نگار دیگرگون شو با دیده درآی و بی زبان بیرون شو

1 ای مجلس تو چو بخت نیک اصل طرب وین در سخنهات چو روز اندر شب

2 خورشید سما را چو ز چرخست نسب خورشید زمینی و چو چرخی چه عجب

1 در وصل شب و روز شمردیم بهم در هجر بسی راه سپردیم بهم

2 تقدیر به یکساعت برداد به باد رنجی که به روزگار بردیم بهم

1 تا بشنیدم که گرمی از آتش تب گرمی سوی دل بردم و سردی سوی لب

2 مرگست ندیمم از فراقت همه شب تب با تو و مرگ با من این هست عجب

1 از عشق تو ای صنم به شبهای دراز چون شمع به پای باشم و تن به گداز

2 تا بر ندمد صبح به شبهای دراز جان در بر آتشست و دل در دم گاز