قلاشانیم و لاابالی حالیم از سنایی غزنوی رباعی 301
1. قلاشانیم و لاابالی حالیم
فتنه‌شدگان چشم و زلف و خالیم
هستیم ز بندگیت ما شاد ای جان از سنایی غزنوی رباعی 302
1. هستیم ز بندگیت ما شاد ای جان
زیرا که شدیم از همه آزاد ای جان
اکنون که ز دونی ای جهان گذران از سنایی غزنوی رباعی 303
1. اکنون که ز دونی ای جهان گذران
استام ز زر همی زنی بهر خران
عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان از سنایی غزنوی رباعی 304
1. عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان
دینی که ز شرط تو بریدن نتوان
یک شب غم هجران تو ای جان جهان از سنایی غزنوی رباعی 305
1. یک شب غم هجران تو ای جان جهان
با هشت زبان بگفتم ای کاهش جان
گه سوی من آیی از لطیفی پویان از سنایی غزنوی رباعی 306
1. گه سوی من آیی از لطیفی پویان
گه عهد شکن شوی چو رشوت جویان
آزار ترا گرچه نهادم گردن از سنایی غزنوی رباعی 307
1. آزار ترا گرچه نهادم گردن
غم خورد مرا غمم نخواهی خوردن
اندر دریا نهنگ باید بودن از سنایی غزنوی رباعی 308
1. اندر دریا نهنگ باید بودن
واندر صحرا پلنگ باید بودن
در بند بلای آن بت کش بودن از سنایی غزنوی رباعی 309
1. در بند بلای آن بت کش بودن
صد بار بتر زان که در آتش بودن
تا چند ز سودای جهان پیمودن از سنایی غزنوی رباعی 310
1. تا چند ز سودای جهان پیمودن
واندر بد و نیک جان و تن فرسودن
ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس از سنایی غزنوی رباعی 311
1. ای دیده ز هر طرف که برخیزد خس
طرفه‌ست که جز با تو نیامیزد خس
گر شاد مکن از سنایی غزنوی رباعی 312
1. گر شاد مکن
ور یاد نیایدت ز من یاد مکن