یک بوسه بر آن لبان خندان نزنم از سنایی غزنوی رباعی 277
1. یک بوسه بر آن لبان خندان نزنم
تا بر پایت هزار چندان نزنم
بی وصل تو زندگانی ای مه چکنم از سنایی غزنوی رباعی 278
1. بی وصل تو زندگانی ای مه چکنم
بی دیدارت عیش مرفه چکنم
گیرم ز غمت جان و خرد پیر کنم از سنایی غزنوی رباعی 279
1. گیرم ز غمت جان و خرد پیر کنم
خود را ز هوس ناوک تقدیر کنم
دارد پشتم ز وعدهٔ خام تو خم از سنایی غزنوی رباعی 280
1. دارد پشتم ز وعدهٔ خام تو خم
بارد چشمم ز بردن نام تو نم
ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم از سنایی غزنوی رباعی 281
1. ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم
وی چون اثر خلق تو صبرم کم کم
از آمدنم فزود رنج بدنم از سنایی غزنوی رباعی 282
1. از آمدنم فزود رنج بدنم
از بودن خود همیشه اندر محنم
با ابر همیشه در عتابش بینم از سنایی غزنوی رباعی 283
1. با ابر همیشه در عتابش بینم
جویندهٔ نور آفتابش بینم
فتحی که به آمدنت منصور شوم از سنایی غزنوی رباعی 284
1. فتحی که به آمدنت منصور شوم
عمری که ز رفتن تو رنجور شوم
در وصل شب و روز شمردیم بهم از سنایی غزنوی رباعی 285
1. در وصل شب و روز شمردیم بهم
در هجر بسی راه سپردیم بهم
مجرم رخ تو که ما بدو آساییم از سنایی غزنوی رباعی 286
1. مجرم رخ تو که ما بدو آساییم
ما با رخ و با خرام تو برناییم
چوبی بودم بود به گل در پایم از سنایی غزنوی رباعی 287
1. چوبی بودم بود به گل در پایم
در خدمت مختار فلک شد جایم
گفتم که مگر دل ز تو برداشته‌ایم از سنایی غزنوی رباعی 288
1. گفتم که مگر دل ز تو برداشته‌ایم
معلوم شد ای صنم که پنداشته‌ایم