جز من به جهان نبود کس در خور عشق از سنایی غزنوی رباعی 241
1. جز من به جهان نبود کس در خور عشق
زان بر سر من نهاد چرخ افسر عشق
تحویل کنم نام خود از دفتر عشق از سنایی غزنوی رباعی 242
1. تحویل کنم نام خود از دفتر عشق
تا باز رهم من از بلا و سر عشق
جز تیر بلا نبود در ترکش عشق از سنایی غزنوی رباعی 243
1. جز تیر بلا نبود در ترکش عشق
جز مسند عشق نیست در مفرش عشق
گویند که کرده‌ای دلت بردهٔ عشق از سنایی غزنوی رباعی 244
1. گویند که کرده‌ای دلت بردهٔ عشق
وین رنج تو هست از دل آوردهٔ عشق
کی بسته کند عقل سراپردهٔ عشق از سنایی غزنوی رباعی 245
1. کی بسته کند عقل سراپردهٔ عشق
کی باز آرد خرد ز ره بردهٔ عشق
چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق از سنایی غزنوی رباعی 246
1. چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق
جانی دارم ز سوز پروانهٔ عشق
خورشید سما بسوزد از سایهٔ عشق از سنایی غزنوی رباعی 247
1. خورشید سما بسوزد از سایهٔ عشق
پس چون شده‌ای دلا تو همسایهٔ عشق
آن روز که شیر خوردم از دایهٔ عشق از سنایی غزنوی رباعی 248
1. آن روز که شیر خوردم از دایهٔ عشق
از صبر غنی شدم به سرمایهٔ عشق
کردی تو پریر آب وصل از رخ پاک از سنایی غزنوی رباعی 249
1. کردی تو پریر آب وصل از رخ پاک
تا دی شدم از آتش هجر تو هلاک
ای آصف این زمانه از خاطر پاک از سنایی غزنوی رباعی 250
1. ای آصف این زمانه از خاطر پاک
همچون ز سلیمان ز تو شد دیو هلاک
زین پیش به شبهای سیاه شبه‌ناک از سنایی غزنوی رباعی 251
1. زین پیش به شبهای سیاه شبه‌ناک
خورشید همی نمودی از عارض پاک
ناید به کف آن زلف سمن مال به مال از سنایی غزنوی رباعی 252
1. ناید به کف آن زلف سمن مال به مال
نی رقص کند بر آن رخان خال به خال