رباعیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 منگر تو بدانکه ذوفنون آید مرد در عهد وفا نگر که چون آید مرد

2 از عهدهٔ عهد اگر برون آید مرد از هر چه گمان بری فزون آید مرد

1 از روی تو دیده‌ها جمالی دارد وز خوی تو عقلها کمالی دارد

2 در هر دل و جان غمت نهالی دارد خال تو بر آن روی تو حالی دارد

1 هر چند شدم ز عش تو خوار و خجل در عشق به جز درد ندارم حاصل

2 از تو نکنم شکایت ای شمع چگل کین رنج مرا هم از دل آمد بر دل

1 می بر کف گیر و هر دو عالم بفروش بیهوده مدار هر دو عالم به خروش

2 گر هر دو جهان نباشدت در فرمان در دوزخ مست به که در خلد به هوش

1 بختی نه که با دوست درآمیزم من عقلی نه که از عشق بپرهیزم من

2 دستی نه که با قضا درآویزم من پایی نه که از میانه بگریزم من

1 رو گرد سراپردهٔ اسرار مگرد شوخی چکنی که نیستی مرد نبرد

2 مردی باید زهر دو عالم شده فرد کو درد به جای آب و نان داند خورد

1 در دام تو هر کس که گرفتارترست در چشم تو ای جان جهان خوارترست

2 وان دل که ترا به جان خریدار ترست ای دوست به اتفاق غمخوار ترست

1 صدبار به بوسه آزمودم پارت بس بوسه دریغ یافتم هر بارت

2 گفتم که کنون کشید خواهم بارت با این همه هم به کار ناید کارت

1 تحویل کنم نام خود از دفتر عشق تا باز رهم من از بلا و سر عشق

2 نه بنگرم و نه بگذرم بر در عشق عشق آفت دینست که دارد سر عشق

1 این ضامن صبر من خجل خواهد شد این شیفتگی یک چهل خواهد شد

2 بر خشک دوپای من به گل خواهد شد گویا که سر اندر سر دل خواهد شد