رباعیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 ای بی سببی همیشه آزردهٔ من و آزردن تو ز طبع تو پردهٔ من

2 بر چرخ زند بخت سراپردهٔ من گر عفو کنی گناه ناکردهٔ من

1 تا دیده‌ام آن سیب خوش دوست فریب کو بر لب نوشین تو می‌زد آسیب

2 اندیشهٔ آن خود از دلم برد شکیب تا از چه گرفت جای شفتالو سیب

1 با ابر همیشه در عتابش بینم جویندهٔ نور آفتابش بینم

2 گر مردمک دیدهٔ من نیست چرا چون چشم گشایم اندر آبش بینم

1 از دیده درم خرید روی تو شدیم وز گوش غلام های و هوی تو شدیم

2 بی روی تو بر مثال روی تو شدیم بازیچهٔ کودکان کوی تو شدیم

1 در راه قلندری زیان سود تو شد زهد و ورع و سجاده مردود تو شد

2 دشنام سرود و رود مقصود تو شد بپرست پیاله را که معبود تو شد

1 تا عشق قد تو همچو چنبر نکند در راه قلندری ترا سر نکند

2 این عشق درست از آن کس آید به جهان کورا همه آب بحرها تر نکند

1 دیده ز فراق تو زیان می‌بیند بر چهره ز خون دل نشان می‌بیند

2 با این همه من ز دیده ناخشنودم تا بی رخ تو چرا جهان می‌بیند

1 این بی‌ریشان که سغبهٔ سیم و زرند در سبلت تو به شاعری که نگرند

2 زر باید زر که تا غم از دل ببرند ترانهٔ خشک خوبرویان نخرند

1 شب گشت ز هجران دل فروزم روز شب تیز شد از آه جهانسوزم روز

2 شد روشنی و تیرگی از روز و شبم اکنون نه شبم شبست و نه روزم روز

1 ای گشته فراق تو غم‌افزای دلم امید وصال تو تماشای دلم

2 آگاه نه‌ای بتا که بندی محکم دست ستمت نهاده بر پای دلم