دشنام که از لب تو مهوش از سنایی غزنوی رباعی 145
1. دشنام که از لب تو مهوش باشد
دری شمرم کش اصل از آتش باشد
تو شیردلی شکار تو دل از سنایی غزنوی رباعی 146
1. تو شیردلی شکار تو دل باشد
جان دادنم از پی تو مشکل باشد
این ضامن صبر من خجل خواهد از سنایی غزنوی رباعی 147
1. این ضامن صبر من خجل خواهد شد
این شیفتگی یک چهل خواهد شد
در راه قلندری زیان سود از سنایی غزنوی رباعی 148
1. در راه قلندری زیان سود تو شد
زهد و ورع و سجاده مردود تو شد
بالای بتان چاکر بالای از سنایی غزنوی رباعی 149
1. بالای بتان چاکر بالای تو شد
سرهای سران در سر سودای تو شد
از فقر نشان نگر که در از سنایی غزنوی رباعی 150
1. از فقر نشان نگر که در عود آمد
بر تن هنرش سیاهی دود آمد
در هجر توام قوت یک آه از سنایی غزنوی رباعی 151
1. در هجر توام قوت یک آه نماند
قوت دل من جز غمت ای ماه نماند
نارفته به کوی صدق در از سنایی غزنوی رباعی 152
1. نارفته به کوی صدق در گامی چند
ننشسته به پیش خاصی و عامی چند
نقاش که بر نقش تو پرگار از سنایی غزنوی رباعی 153
1. نقاش که بر نقش تو پرگار افگند
فرمود که تا سجده برندت یک چند
مرغان که خروش بی‌نهایت از سنایی غزنوی رباعی 154
1. مرغان که خروش بی‌نهایت کردند
از فرقت گل همی شکایت کردند
ای گل نه به سیم اگر به از سنایی غزنوی رباعی 155
1. ای گل نه به سیم اگر به جانت بخرند
چون بر تو شبی گذشت نامت نبرند
این بی‌ریشان که سغبهٔ از سنایی غزنوی رباعی 156
1. این بی‌ریشان که سغبهٔ سیم و زرند
در سبلت تو به شاعری که نگرند