داستان پسر هند از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 85
1. داستان پسر هند مگر نشنیدی
که از او بر سر اولاد پیمبر چه رسید
...
اگر رای رحمت شود از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 86
1. اگر رای رحمت شود با دلم
دمی بو که بی‌زای زحمت زید
...
چون شکرم در آب دو از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 87
1. چون شکرم در آب دو چشم و دلم فلک
در جام کینه خوشتر از آب و شکر کشید
...
کسی کز کار قلاشی از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 88
1. کسی کز کار قلاشی برو بعضی عیان گردد
گمان او یقین گردد یقین او گمان گردد
...
نمی‌داند مگر آنکس از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 89
1. نمی‌داند مگر آنکس مراد از کشف حال آید
که کشف حال را در حال بی‌حالی زوال آید
...
اول خلل ای خواجه از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 90
1. اول خلل ای خواجه ترا در امل آید
فردا که به پیش تو رسول اجل آید
...
ای بس که نباشی تو از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 91
1. ای بس که نباشی تو و ای بس که درین چرخ
بی تو زحل و زهره به حوت و حمل آید
...
کسی را که سر حقیقت از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 92
1. کسی را که سر حقیقت عیان شد
مجاز صفات وی از وی نهان شد
...
عاشق دین‌دار باید از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 93
1. عاشق دین‌دار باید تا که درد دین کشد
سرمهٔ تسلیم را در چشم روشن بین کشد
...
گر سنایی دم زند از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 94
1. گر سنایی دم زند آتش درین عالم زند
این جهان بی‌وفا چون ذره‌ای بر هم زند
...
ای برادر زکی بمرد از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 95
1. ای برادر زکی بمرد و بشد
تا یکی به ز ما قرین جوید
...
ای دریغا که روز از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 96
1. ای دریغا که روز برنایی
عهد بشکست و جاودانه نماند
...